Reklama

Reklama

Reklama
Warszawa

Reklama

Reklama

Powstanie Warszawskie: Nieznane ZDJĘCIA. Część 3 [FOTO]

7 sierpnia 2019, 12:12
Składanie zwłok do grobu wykopanego w obrębie chodnika, usytuowanego prostopadle do ściany kamienicy. Pochyla się nad nią jeden z jeńców niemieckich, zapewne poprawia układ zwłok. Za nim dwóch mężczyzn w cywilnych ubraniach. Między jamą a ścianą kamienicy stoją dwaj żołnierze niemieccy, bluzy mundurowe bez pasów, brak nakryć głów. Obok nich mężczyzna w bryczesach wpuszczonych w buty - oficerki, spiętych niemieckim pasem wojskowym z charakterystyczną klamrą i z koalicyjką, przy pasie kabura pistoletu i ładownice, koszula z podwiniętymi rękawami wpuszczona w spodnie. Na pierwszym planie, w obrębie chodnika sporych rozmiarów nasyp grobowy z krzyżem - prawdopodobnie mogiła zbiorowa. O ścianę kamienicy oparte łopaty, dalej - drewniany szalunek barykady przy gmachu PKO i ściana kamienicy Świętokrzyska 38/40/42 z witrynami zasłoniętymi deskami. Data: 2 - 6 sierpnia 1944r.
Składanie zwłok do grobu wykopanego w obrębie chodnika, usytuowanego prostopadle do ściany kamienicy. Pochyla się nad nią jeden z jeńców niemieckich, zapewne poprawia układ zwłok. Za nim dwóch mężczyzn w cywilnych ubraniach. Między jamą a ścianą kamienicy stoją dwaj żołnierze niemieccy, bluzy mundurowe bez pasów, brak nakryć głów. Obok nich mężczyzna w bryczesach wpuszczonych w buty - oficerki, spiętych niemieckim pasem wojskowym z charakterystyczną klamrą i z koalicyjką, przy pasie kabura pistoletu i ładownice, koszula z podwiniętymi rękawami wpuszczona w spodnie. Na pierwszym planie, w obrębie chodnika sporych rozmiarów nasyp grobowy z krzyżem - prawdopodobnie mogiła zbiorowa. O ścianę kamienicy oparte łopaty, dalej - drewniany szalunek barykady przy gmachu PKO i ściana kamienicy Świętokrzyska 38/40/42 z witrynami zasłoniętymi deskami. Data: 2 - 6 sierpnia 1944r. / Muzeum Powstania Warszawskiego
Tadeusz Bukowski ps. Bończa miał 35 lat, gdy jako jeden z 26 fotoreporterów Referatu Fotograficznego Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK wyruszył z aparatem w ręku, by dokumentować powstańczy zryw. Miał legitymację PSW – Prasowego Sprawozdawcy Wojennego – a terenem jego pracy było Śródmieście, w tym opanowane przez powstańców z Grupy Bojowej „Krybar” Powiśle, gdzie fotoreporter mieszkał przy ulicy Drewnianej 12. Bukowski uwiecznił zdobywanie pobliskiej elektrowni, budowanie barykad na Tamce, codzienną walkę cywilów o przetrwanie, powstańcze szpitale i pogrzeby, ale także wojenny teatrzyk „Kukiełki pod Barykadą”, którego twórcy chcieli dać warszawiakom odrobinę radości w te bohaterskie, a jednocześnie straszne dni. Trafił do niemieckiej niewoli, jako cywil, 12 września i do Warszawy wrócił wiosną 1945 r. Z ukrytych przez niego w trzech miejscach klisz przetrwały tylko te schowane w piwnicy domu przy Drewnianej. Część odnalezionych zdjęć pokazał po raz pierwszy na wystawie fotograficznej w 1979 r., rok później, tuż przed jego śmiercią, udało się wydać album. Wiele powstańczych fotografii „Bończy” pozostawało jednak nieznanych, dopóki nie trafiły do Muzeum Powstania Warszawskiego. Tam, po cyfrowej obróbce, ukazały się kadry, których poza autorem nikt dotąd nie widział. Oto kolejna seria zdjęć Tadeusza Bukowskiego z okresu Powstania Warszawskiego. Są to fotografie, które nie były wcześniej publikowane w albumie wydanym w latach 80-tych.

Powiązane

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję

Reklama
Reklama

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Zobacz

Reklama

Reklama
Reklama