W imieniu rządu negocjował ze Stanami Zjednoczonymi warunki stacjonowania w Polsce amerykańskich sił wojskowych. Komorowski był zwolennikiem asertywnego prowadzenia rozmów z Amerykanami. Dzięki temu warunki wynegocjowane przez Polskę należą do najlepszych w Europie: amerykańscy żołnierze w razie przekroczenia prawa będą podlegali polskim sądom. Zostali także zobowiązani do płacenia podatków w naszym kraju. Stanisław Komorowski prowadził także w imieniu Polski rozmowy o instalacji w naszym kraju elementów tarczy antyrakietowej USA.
Komorowski był z wykształcenia fizykiem. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, doktoryzował się w 1985 roku. W latach 1978-90 pracował w Instytucie Chemii Fizycznej PAN. Karierę dyplomatyczną rozpoczął, gdy ministrem spraw zagranicznych został Krzysztof Skubiszewski. W latach 1992-94, w okresie, gdy Polska rozpoczynała proces integracji z Unią Europejską, Komorowski pełnił funkcję dyrektora Departamentu Europy.
Później, w okresie finału negocjacji członkowskich, był ambasadorem w dwóch kluczowych państwach Unii: najpierw w Holandii (1994-97), potem w Wielkiej Brytanii (1999-2004). Po powrocie do kraju kierował Departamentem Azji i Pacyfiku, a rok później został wiceministrem spraw zagranicznych. Po dojściu do władzy rządu Jarosława Kaczyńskiego został zdegradowany do roli szeregowego pracownika ministerstwa. W listopadzie 2007 roku został powołany przez premiera Donalda Tuska na wiceszefa MON. Zginął w wieku 57 lat.
