2 października policjanci mają wyjść na ulice. Ale nie po to, by je patrolować, tylko żeby protestować. Przeciwko czemu?
Od wielu lat mówi się, że w policji nie dzieje się dobrze. Kolejne ekipy rządzące traktowały nas nie najlepiej. Traciliśmy kolejne uprawnienia, nie podnoszono nam pensji i nagle okazało się, że służba nie jest już atrakcyjna finansowo, nie zachęca też rozwiązaniami emerytalnymi. W dodatku komercyjny rynek pracy oferuje lepsze zarobki i krótszy czas pracy. Trzeba pamiętać, że policjant to specyficzny zawód. Kto, przyjmując się do pracy, ślubuje, że jeśli zajdzie konieczność, to poświęci swoje życie? Teraz to wszystko skumulowało się i policjanci powiedzieli: „dość”.
Wszyscy? Jest wśród policjantów jednomyślność?
Od kilku tygodni prewencja i drogówka prowadzą akcję protestacyjną, która polega na tym, że wystawiają mniej mandatów, a więcej pouczają. Po tym, jak inni policjanci przyjęli te działania, widać, że jest wśród nas jednomyślność. Niewątpliwie nadszedł czas na zmiany. I to nie kosmetyczne, ale radykalne.
Reklama
Od czego trzeba zacząć?
Reklama
Jest wiele spraw do załatwienia. Choćby wspomniane pensje. Proszę sobie wyobrazić, że dziś policjant ze służby patrolowej, który codziennie naraża swoje życie, zarabia 2,6 tys. zł na rękę. A jeszcze musi z tego sam się ubezpieczyć, bo firma tego nie robi. Więc kiedy ministrowie mówią, że w krótkiej perspektywie czasu każdy policjant dostanie średnio 800 zł brutto więcej, to niech się zastanowią, co to znaczy. Głowa w lufciku, dupa w piekarniku, a średnia temperatura ciała 36,6 – to jest dobra definicja średniej. Pytanie, ile z niej dostanie policjant z patrolówki. I nie brutto, tylko netto, bo dla niego liczy się to, co może włożyć do kieszeni i wydać w sklepie. Druga rzecz to emerytury. Wcześniej policjanci mogli odejść na nią po 15 latach służby. Wiele osób twierdziło wtedy, że to za wcześnie, chociaż nikt nie mówił, że odchodząc po 15 latach, policjant dostawał tylko 40 proc. ostatniego uposażenia. I mało kto się na to decydował. Ale zmieniono to i teraz policjanci mogą skorzystać z tego świadczenia dopiero po 25 latach pracy. Nie protestujemy przeciwko temu, przyjęliśmy to rozwiązanie. Nie zgadzamy się jednak z kolejnym warunkiem, że poza 25-letnim stażem, policjant musi mieć też skończone 55 lat.
Kto zdecydował o tych zmianach?
Poprzedni rząd PO-PSL. Ale to nie ma znaczenia. Kiedy ten sam gabinet likwidował pełnopłatne zwolnienia lekarskie policjantów, ci, którzy rządzą teraz, głośno przeciwko temu protestowali i zapowiadali, że jak dojdą do władzy, zmienią to. I co? Doszli i nie zmienili. Musimy się o to upominać.