Podczas, gdy temat obwodnicy wciąż bulwersuje mieszkańców stolicy Małopolski i nie tylko, do piątku można zgłaszać uwagi na temat rządowego projektu "Program ochrony przed powodzią w dorzeczu górnej Wisły" na lata 2011-2030. Zakłada on, że kanał ulgi w Krakowie za 1,2 mld zł powstawałby po 2013 r.

Reklama

Zdania w mieście są podzielone. Jedni uważają inwestycję drogową za ważniejszą i priorytetową, inni podkreślają funkcje ochronne kanału, jako jeden z elementów systemu przeciwpowodziowego miasta, obniżającego zagrożenie. Pojawiają się także sugestie, że za pieniądze na kanał ulgi można byłoby niemal dwa razy wyremontować wszystkie drogi w Krakowie.

Prezydent Krakowa zwrócił się do Ministerstwa Środowiska o ekspertyzę, czy kanał ulgi polepszy ochronę przeciwpowodziową. Zapytanie wysłano również do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, które przyjmuje uwagi dotyczące programu. Oponenci władz miasta zarzucają im niekompetencję. Samorząd sam powinien wiedzieć, czy kanał jest potrzebny a nie pytać resorty centralne. Zapytanie tym bardziej dziwne, że od ponad stu lat miasto rezerwuje na ów kanał tereny.



Kanał ulgi w Krakowie jest pomysłem Austriaków z przełomu XIX i XX wieku. Miałby mieć długość ok. 4,1 km i szerokości ok. 100 m. Odchodziłby od Wisły na wysokości Przegorzał, a następnie prowadziłby przez Zakrzówek i ujściem Wilgi z powrotem łączyłby się z rzeką. W takiej sytuacji Zakrzówek, Dębniki i Ludwinów stałyby się wyspą.

Kraków zamówił w 2008 r. dodatkową, zewnętrzną ekspertyzę, którą sporządziła austriacka firma za ok. 2,6 mln zł. Dokument dowodzi, że inwestycja byłaby nieekonomiczna. Specjaliści z Politechniki Warszawskiej na zlecenie miasta sporządzili koreferat, w którym uważają takie podsumowanie za niesłuszne i wytykają autorom raportu nieścisłości.

Wydano więc pieniądze na ekspertyzy, niedające jednoznacznej odpowiedzi - oburza się "Dziennik Polski".