Dzisiejszy numer "Europy" ilustrują prace polskich konstruktywistów. Kolebką konstruktywizmu jest Rosja, gdzie przez kilka lat po rewolucji październikowej był on dominującym kierunkiem w sztuce. W Polsce jego prekursorami byli: Władysław Strzemiński, Katarzyna Kobro, Mieczysław Szczuka i Teresa Żarnowerówna. Zasadą konstruktywizmu było przemawianie do odbiorcy cechującą się obiektywizmem prostą i logiczną formą, a środki zastosowane przez artystę miały pozwalać na dotarcie z przekazem do odbiorcy na każdym poziomie wrażliwości artystycznej. Konstruktywizm według jego teoretyków był nie tyle sztuką, co raczej jej syntezą z nauką i wiedzą techniczną. Artysta - wedle konstruktywistów - nie powinien imitować natury, tylko skupić się na badaniu czystej formy, barwy, rytmu i współzależności między nimi stając się konstruktorem. Konstruktywizm ze swoimi założeniami był elementem dominujących w drugim i trzecim dziesięcioleciu XX wieku poglądów zakładających podporządkowanie sztuki ideom społecznym. Prace prezentujemy dzięki uprzejmości Muzeum Plakatu w Wilanowie, w którym do 11 maja można oglądać wystawę "Tradycje konstruktywistyczne w plakacie polskim".
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama
Reklama