10 kwietnia 2010 r. na cmentarzu w Katyniu zaplanowane były uroczystości z okazji 70. rocznicy sowieckiej zbrodni na polskich jeńcach wojennych. Do Rosji udała się grupa kilkudziesięciu parlamentarzystów. Większość z nich dotarła na miejsce specjalnym pociągiem, wraz z grupą przedstawicieli rodzin katyńskich. 15 posłów (i troje senatorów) weszło w skład delegacji, która na cmentarz katyński miała dotrzeć drogą lotniczą razem z prezydentem Lechem Kaczyńskim i jego małżonką Marią, a także ostatnim prezydentem na uchodźstwie Ryszardem Kaczorowskim. Wraz z nimi na pokładzie samolotu znaleźli się przedstawiciele rodzin katyńskich, urzędnicy państwowi, wojskowi i duchowni różnych wyznań, a także przedstawiciele grup zawodowych i społecznych, które poniosły straty w wyniki sowieckiej zbrodni na polskich elitach. Delegacji towarzyszyli funkcjonariusze ochrony. Tuż przed lądowaniem na lotnisku w Smoleńsku doszło do katastrofy. Zginęli wszyscy uczestnicy lotu – 96 pasażerów i członków załogi.

Reklama

Na katach sejmowych stenogramów na zawsze pozostają ich słowa, które przypominamy w specjalnie przygotowanej stronie internetowej. Cyfrowe repozytorium wszystkich wystąpień sejmowych śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego oraz posłów - ofiar katastrofy z 10 kwietnia 2010 r. ma służyć trwałemu i godnemu upamiętnieniu tragicznie przerwanej aktywności publicznej tych osób, które piastowały mandat poselski w latach 1991 - 2010.

W internetowej bazie umieszczonych zostało niemal 3 tys. archiwalnych wystąpień sejmowych w formie plików wideo. Najstarsze nagranie pochodzi z 24 stycznia 1992 r. i należy do posła Jerzego Szmajdzińskiego. Ostatnie zarejestrowane, to wystąpienie Grażyny Gęsickiej z 8 kwietnia 2010 r. Wśród publikowanych filmów znajdziemy też wideo ze złożenia przysięgi przez nowo wybranego prezydenta Lecha Kaczyńskiego przed Zgromadzeniem Narodowym 23 grudnia 2005 r.

Poza plikami wideo na stronie znalazły się też zdjęcia oraz krótkie biogramy. Adres strony: Dziedzictwo Pamięci

Wystąpienie prezydenta Lecha Kaczyńskiego przed Zgromadzeniem Narodowym tuż po zaprzysiężeniu na urząd Prezydenta RP, 23 grudnia 2005 r.

„Panowie Marszałkowie! Wysokie Zgromadzenie! Polska bezpieczna, rozwijająca się, rozwiązująca problemy społeczne, odnosząca sukcesy, osadzona w tradycji i jednocześnie nowoczesna to cel, wokół którego mogą dziś jednoczyć się Polacy. (…) Całe moje doświadczenie mówi, że dobra praca, uczciwe wykonywanie zadań, sprawiedliwe traktowanie ludzie jednoczą osoby różnych światopoglądów i życiorysów”.

Posłowie

Reklama

Leszek Deptuła, dyskusja o Raporcie o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju, 10 kwietnia 2008 r.

„By Polska była konkurencyjna gospodarczo, wielosektorowa i wielopodmiotowa polityka przestrzenna powinna wykorzystywać lokalne warunki rozwoju. Myślę tu o uwarunkowaniach społecznych oraz zasobach naturalnych i kulturowych, a także różnorodnej przyrodzie i walorach turystycznych, które stanowią potencjał do generowania rozwoju gospodarczego”.

Grzegorz Dolniak, dyskusja po expose Prezesa Rady Ministrów, 23 listopada 2007 r.

„Słowa podziękowania należą się panu ministrowi Dornowi i panu ministrowi Stasiakowi. W końcówce poprzedniej kadencji Sejmu szczególnie pan minister Stasiak dał przykład dobrej pracy w parlamencie. Również podobne gesty, nie tylko gesty, ale... Podjęte prace nad projektem ustawy o przystąpieniu Polski do strefy Schengen były tak intensywne, że już po uchwaleniu przez Sejm decyzji o samorozwiązaniu kontynuowaliśmy je z dobrym pożytkiem”.

Grażyna Gęsicka, dyskusja po Informacji Ministra Spraw Zagranicznych o założeniach polskiej polityki zagranicznej w 2010 r.

„Polska jest znaczącym, dużym krajem europejskim. Ostatnich 20 lat należy do najpomyślniejszych w naszej historii. W końcowej fazie światowego kryzysu gospodarczego Polska stoi przed kolejną szansą uzyskania należnej jej pozycji w Europie i świecie. Obywatele naszego kraju są tego świadomi i dumni ze wzrastającej rangi i międzynarodowego znaczenia naszego kraju. (…). Słowa jednak nie wystarczają. Pozycja Polski powinna być silna poprzez fakty”.

Przemysław Gosiewski, debata nad projektem nowelizacji ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, 5 stycznia 2005 r.

„Jesteśmy głęboko przekonani, iż władzę w Polsce, w tym władzę ustawodawczą, muszą wykonywać jedynie ludzie uczciwi. Ci politycy, którzy sprzeniewierzą się zasadzie uczciwości czy w drodze korupcji, czy nepotyzmu lub prywaty albo poprzez popełnienie innych przestępstw, muszą odejść z polityki raz na zawsze, muszą utracić pełnione funkcje i piastowane stanowiska”.

Izabela Jaruga-Nowacka, dyskusja nad sprawozdaniem z realizacji ˝Krajowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie˝, 28 lutego 2008 r.

„W kraju, tak chętnie i stanowczo deklarującym poszanowanie praw człowieka i godności ludzkiej, będziemy nareszcie dyskutować, jak przeciwdziałać, jak walczyć z tym najbardziej drastycznym sposobem łamania praw człowieka i poniżania ludzkiej godności, jaką jest przemoc w rodzinie. Przemoc szczególnie boląca, bo zadawana przez, wydawałoby się, najbliższych sobie ludzi i w miejscu tak bardzo prywatnym i bliskim każdemu z nas jak dom”.

Sebastian Karpiniuk, dyskusja nad projektem ustawy odbierającej przywileje emerytalne funkcjonariuszom organów bezpieczeństwa PRL, 16 grudnia 2008 r.

„Mamy okazję, 20 lat po pamiętnym przełomie niepodległościowym roku 1989, zniwelować poczucie obiektywnej krzywdy, braku fundamentalnej uczciwości. Mamy okazję przywrócić równość zasad, mamy okazję przywrócić równość wobec prawa. Stajemy przed podjęciem decyzji, dzięki której prawda historyczna i racja moralna nie pozostaną pustymi hasłami. Podejmujemy decyzję o prawie do poczucia godności, o prawie do chodzenia z podniesioną głową osób pokrzywdzonych działalnością organów represyjnych peerelowskiego państwa”.

Aleksandra Natalli-Świat, dyskusja nad projektem ustawy budżetowej na 2007 r., 11 października 2006 r.

„Nie zrezygnujemy z zasadniczego założenia - realizacji programu solidarnego państwa, bo Polacy potrzebują solidarnego państwa, za takim modelem państwa opowiedzieli się w wyborach. Polska nie jest maszynką do robienia pieniędzy dla wąskiej grupy ludzi - potrzebujemy sprawiedliwego podziału środków publicznych”.

Maciej Płażyński, dyskusja nad projektem nowelizacji ustawy o Karcie Polaka, 18 września 2008 r.

„Polsce powinno zależeć na tym, żeby jak najwięcej osób chciało do nas przyjeżdżać i u nas pracować. (…) Zastanówmy się, co zrobić, żeby przyjeżdżali ci, którzy mówią: jestem Polakiem, nawet jeśli mówią na razie po rosyjsku. Oni języka polskiego szybko się tu nauczą. Mają polskie serce, polskie korzenie, są w naszym kręgu kulturowym”.

Krzysztof Putra, dyskusja nad projektami ustaw Zarządzie Skarbu Państwa i o gospodarowaniu składnikami mienia państwowego, 17 kwietnia 1993 r.

„Skarb państwa jest tradycyjnie polską i dobrze sprawdzoną instytucją, wprowadzoną przez słynnego twórcę nowoczesnych przeobrażeń gospodarczych księcia Druckiego-Lubeckiego (służba referendarska). Zarówno w tamtych czasach, jak i w okresie międzywojennym, skarb państwa był instytucją jednoznacznie określoną prawem i posiadającą swą reprezentację”

Arkadiusz Rybicki, dyskusja nad nowelizacją ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, 4 grudnia 2008 r.

„Tylko człowiek bez elementarnej wyobraźni albo cienia empatii może dziś twierdzić, że miesiąc więzienia w PRL-u to żadne wielkie halo. Przeżycia psychiczne i fizyczne, jakie stały się udziałem internowanych, trudno wycenić. Można jednak w symboliczny sposób zrekompensować straty wynikające z następstwa internowania”.

Jerzy Szmajdziński, dyskusja nad projektem ustawy o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie 4 kwietnia 1949 r., 17 lutego 1999 r.

„Nasze członkostwo w NATO to zamknięcie pierwszego etapu tworzenia warunków dla pokojowego, suwerennego i przyjaznego innym rozwoju Polski, to początek procesu, który wymaga dialogu społecznego i porozumienia nie tylko w sprawach militarnych. Te sprawy są bowiem tylko jedną z części składowych pojęcia bezpieczeństwa zewnętrznego”.

Jolanta Szymanek-Deresz, dyskusja nad Informacją Ministra Spraw Zagranicznych o zadaniach polskiej polityki zagranicznej w 2007 r., 11 maja 2007 r.

„Przez ostatnie kilkanaście lat, właściwie przez cały okres naszej transformacji, istniała w Sejmie zgoda co do najważniejszych celów naszej polityki międzynarodowej. W jej sprawach nasza klasa polityczna wykazywała wielką dojrzałość, co zaowocowało wieloma sukcesami, choćby bezbolesnym przyjęciem Polski do NATO czy do Unii Europejskiej, rolą, jaką odgrywał nasz kraj na międzynarodowej arenie, prestiżem, jakim się na niej cieszył”.

Zbigniew Wassermann, dyskusja nad projektem powołania Komisji Śledczej do zbadania działań państwa w związku z uprowadzeniem i zabójstwem Krzysztofa Olewnika, 11 lutego 2009 r.

„Miarą sprawiedliwości działania państwa jest zdolność jego organów do traktowania uprawnień osób pokrzywdzonych przestępstwem, do pełnego szacunku i godności traktowania ich wiedzy i pomocy w prowadzonych postępowaniach. Myślę, że wynika to także z generalnej zasady praworządności, zasady równego traktowania wszystkich wobec prawa”.

Wiesław Woda, dyskusja nad projektem ustawy o szczególnych zasadach odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa, 8 stycznia 2009 r.

„Nie zamierzam być adwokatem złych urzędników, bo i takich nie brakuje, ale liczba zmian niektórych ustaw, np. w sprawie podatku VAT, podatku akcyzowego, jest tak wielka, że trudno się połapać, który przepis aktualnie należy zastosować. Nie da się również ukryć, że duża jest płynność kadr”.

Edward Wojtas, dyskusja nad projektem nowelizacji kodeksu wykroczeń, 4 listopada 2009 r.

„Przed kilkudziesięciu laty Wincenty Witos w jednej ze swoich odezw pisał, że obowiązkiem rządzących jest sprawiać, by obywatel czuł się w ojczyźnie jak w przytulnym domu, wypełniał nie rozkaz, ale obowiązek, szedł nie z przymusu, ale z przekonania i z własnej woli. Warto by było, żeby wszyscy, którzy biorą się za przygotowywanie projektów, różnych rozwiązań prawnych, o tym przesłaniu chcieli pamiętać”.

Wśród ofiar tragedii smoleńskiej znaleźli się też senatorowie VII kadencji (wicemarszałek Senatu Krystyna Bochenek, Janina Fetlińska, Stanisław Zając) byli posłowie (Lech Kaczyński, Aleksander Szczygło, Stanisław Zając), osoby powołane na swoje urzędy przez Sejm (rzecznik praw obywatelskich Janusz Kochanowski, prezes Instytutu Pamięci Narodowej Janusz Kurtyka, prezes Narodowego Banku Polskiego Sławomir Skrzypek), a także przedstawiciele rządu i prezydenta, wielokrotnie zabierający głos w czasie obrad Izby (wiceminister obrony narodowej Stanisław Jerzy Komorowski, wiceminister spraw zagranicznych Andrzej Kremer, wiceminister kultury Tomasz Merta, szef Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak, minister w Kancelarii Prezydenta Paweł Wypych).