Cztery tytuły mistrzowskie mają w dorobku Włochy, trzy - Niemcy, po dwa - Urugwaj i Argentyna, a po jednym - Anglia i Francja. W rywalizacji kontynentów jest remis. Zespoły z Ameryki Płd. i Europy tytuł mistrzowski zdobyły dziewięciokrotnie.
Sześć krajów zdobyło tytuły mistrzowskie będąc organizatorem mistrzostw: Urugwaj (1930), Włochy (1934), Anglia (1966), RFN (1974), Argentyna (1978), Francja (1998). Zespoły, które obroniły tytuł mistrza świata, to: Włochy (1938), Brazylia (1962).
Tylko 11 drużyn grało w meczach finałowych. Były to wyłącznie ekipy z Europy i Ameryki Południowej: Niemcy i Brazylia po siedem razy, Włochy - sześć, Argentyna - cztery, Urugwaj, Węgry, Czechosłowacja, Holandia i Francja - po dwa, a Szwecja i Anglia - raz. Stary Kontynent był 23-krotnie reprezentowany w meczu finałowym, a Ameryka Płd. - 13 razy. Gole w meczach finałowych - 69 (3,83 na mecz). Najwyższy wynik w finale: Brazylia - Szwecja 5:2 (1958).
Pięć meczów finałowych zostały zakończone dogrywkami: w 1934, 1966, 1978, 1994 i 2006 roku. Dwa spotkania o tytuł zakończyły się strzelaniem rzutów karnych: w 1994 i 2006 roku.
Hat-tricka (trzy bramki jednego piłkarza) w meczu finałowym uzyskał tylko Geoff Hurst (Anglia, 1966). Po dwa gole zdobyli: Gino Colaussi (Włochy, 1938), Silvio Piola (Włochy, 1938), Helmut Rahn (RFN, 1954), Vava (Brazylia, 1958), Pele (Brazylia, 1958), Mario Kempes (Argentyna, 1978), Zinedine Zidane (Francja, 1998) i Ronaldo (Brazylia, 2002).
Piłkarze, którzy strzelali bramki w dwóch meczach finałowych MŚ: Vava - 1958 i 1962, Pele - 1958 i 1970, Paul Breitner (RFN) - 1974 i 1982. Bramki z karnego w meczach finałowych (w regulaminowym czasie gry bądź dogrywce) zdobyli: Johan Neeskens (Holandia, 1974), Paul Breitner (RFN, 1974), Andreas Brehme (RFN, 1990), Zinedine Zidane (Francja, 2006). Jedenastki w finale nie wykorzystał jedynie Antonio Cabrini (Włochy, 1982).
Czerwone kartki w meczach finałowych zobaczyło trzech piłkarzy: Pedro Monzon i Gustavo Dezotti (obaj Argentyna, 1990), Marcel Desailly (Francja, 1998), Zinedine Zidane (Francja, 2006).
Czytaj dalej >>>
Piłkarze grający w dwóch zwycięskich zespołach (11): Giovanni Ferrari, Giuseppe Meazza (obaj Włochy) 1934 i 1938, Didi, Garrincha, Gilmar, Djalma Santos, Nilton Santos, Vava, Mario Zagalo, Zito (wszyscy Brazylia) 1958 i 1962, Pele (Brazylia) - 1958 i 1970, Cafu - 1994 i 2002.
Mistrz świata jako piłkarz i jako trener: Mario Zagalo (Brazylia), jako gracz w 1958 i 1962, a w roli szkoleniowca w 1970 roku i Franz Beckenbauer (RFN) - w 1974 roku oraz w 1990. Miasta, w których dwukrotnie rozgrywano finał (3): Meksyk (1970 i 1986), Rzym (1934 i 1990), Paryż (1938 i 1998).
W pierwszych 13 meczach finałowych każdy z zespołów strzelił przynajmniej jedną bramkę. Argentyna była pierwszą drużyną (1990), której się to nie udało. Po raz pierwszy w 1994 roku mecz finałowy (Brazylia - Włochy) zakończył się remisem bezbramkowym.
Brazylia jest jedyną reprezentacją spoza Europy, która wygrała finał w mistrzostwach na Starym Kontynencie - w 1958 roku w Szwecji. Żaden z europejskich zespołów nie zdobył mistrzostwa świata w imprezie rozgrywanej poza Europą. W tym roku po raz pierwszy w historii organizatorem mundialu będzie kraj afrykański - RPA.
