Kto krytykuje przywódców i wierzy w Boga nie może być członkiem Komunistycznej Partii Chin

Do przepisów dyscyplinarnych dopisano doktrynę panującego prezydenta Xi Jinpinga. „Myśl Xi Jinpinga dla nowej ery socjalizmu o chińskiej specyfice” - jak brzmi jej oficjalna nazwa - znalazła się już wcześniej w statucie KPCh i konstytucji ChRL. Znowelizowane przepisy zobowiązują organy dyscyplinarne do „podtrzymywania i wzmacniania wszechstronnej przewodniej roli partii” oraz jej przywódców, szczególnie pozycji prezydenta Xi jako „rdzenia komitetu centralnego” partii.

W najpoważniejszych przypadkach naruszeń przepisów, gdy złamane zostało prawo, regulamin przewiduje możliwość przekazywania spraw członków KPCh krajowemu wymiarowi sprawiedliwości. W większości przypadków najsurowszą przewidzianą regulaminem karą jest jednak wydalenie z partii. Członkom KPCh nie wolno krytykować decyzji ani polityki centralnych organów partii. W szczególności zabrania im się rozsiewania "plotek politycznych i szkodzenia jedności partii".

"Członkowie i urzędnicy partii muszą we właściwy sposób sprawować władzę powierzoną im przez lud, być czyści i rzetelni i sprzeciwiać się wszelkim nadużyciom władzy oraz zachowaniom nastawionym na osiąganie korzyści osobistych" - napisano w regulaminie. Dodano również przepis odnoszący się do członków KPCh, którzy są wierzący. Chińska konstytucja gwarantuje wolność wyznania, ale partia komunistyczna jest z zasady ateistyczna i jej członkowie nie powinni być wierzący.

"Członkowie partii, którzy są wierzący, powinni wzmocnić edukację ideologiczną. Jeśli po uzyskaniu pomocy i edukacji ze strony partii nadal się nie zmienią, powinni opuścić partię" - stanowi nowy regulamin. Grozi również wydaleniem z ugrupowania za udział w „działalności używającej religii do podżegania”. Regulamin wzywa również do karania członków KPCh, którzy "zniesławiają partię" lub "szkalują lub pomawiają partię, przywódców państwowych lub bohaterów historycznych", a także "zniekształcają historię partii, kraju i armii.

Xi Jinping, który objął władzę w KPCh w 2012 roku, konsekwentnie zwiększa swoją kontrolę nad aparatem partyjnym, rządem i społeczeństwem. Obecnie uznawany jest za najsilniejszego chińskiego przywódcę od czasów Mao Zedonga i Deng Xiaopinga.