Jak dodał szef rządu Szwecji, "podział terytorialny między państwem Palestyna a państwem Izrael powinien opierać się na granicach sprzed 4 czerwca 1967 roku", tj. sprzed tzw. wojny sześciodniowej, w której Izrael zdobył m.in. należące wówczas do Syrii wzgórza Golan oraz jordański Zachodni Brzeg Jordanu, Jerozolimę Wschodnią.
Store potwierdził, że o decyzji poinformował już izraelskie władze. - Norwegia jest przyjacielem zarówno Izraela, jak i Palestyny. Izrael znajduje się w trudnej sytuacji pod względem bezpieczeństwa, ma prawo do obrony w ramach prawa międzynarodowego. Jednocześnie uważamy, że rozwiązanie dwupaństwowe leży w interesie Izraela - powiedział.
Przypomniał, że odpowiedzialny za terror wobec Izraela palestyński ruch Hamas oraz inne grupy bojowników sprzeciwiają się dwupaństwowości. - Liczymy, że uznanie Palestyny wzmocni umiarkowane siły po stronie palestyńskiej - zaznaczył.
Nie chcemy państwa Hamasu, ale jednego państwa palestyńskiego, które wywodzi się z Autonomii Palestyńskiej - dodał szef norweskiej dyplomacji Espen Barth Eide.
Ważne
Autonomia Palestyńska powstała w 1993 roku na mocy porozumienia z Oslo - pierwszej umowy pokojowej między Izraelem a Palestyńczykami. Według krytyków porozumienie to nie było wystarczająco wiążące.
Store wśród powodów ogłoszonej w środę decyzji wskazał również "coraz większą liczbę państw ONZ, które uznały Palestynę za państwo". Norwegia jest 144. krajem, który to uczynił.
Norweski parlament w listopadzie 2023 roku wezwał rząd do uznania Palestyny za odrębne państwo, "gdy będzie mogło to mieć pozytywny wpływ na proces pokojowy".
Irlandia
Irlandia, Norwegia i Hiszpania ogłosiły dziś, że uznają państwo palestyńskie, a każdy z nas podejmie wszelkie krajowe kroki, jakie będą konieczne do podjęcia tej decyzji. Jestem przekonany, że w nadchodzących tygodniach dołączą do nas kolejne kraje, podejmując ten ważny krok - oświadczył premier Irlandii Simon Harris .
To historyczny i ważny dzień dla Irlandii i dla Palestyny - dodał.
Jak przekonywał premier, uznanie Palestyny jest wsparciem dla rozwiązania opartego na istnieniu dwóch państw - izraelskiego i palestyńskiego, co jest niezbędne dla trwałego pokoju w regionie.
