Poświęcone pokarmy stawia się na stole wielkanocnym i od nich - przede wszystkim od jajek - należy rozpoczynać wielkanocne śniadanie.

Święcenie pokarmów jest jednym z najstarszych, a jednocześnie najpowszechniejszych zwyczajów chrześcijańskich. Kościół przejął go jeszcze z czasów pogańskich.

Reklama

Na tradycyjny koszyk ze "święconką" składają się gotowane i pomalowane jaja, kromka chleba (rzadziej innego pieczywa), kawałki wędlin, figurka baranka z cukru lub ciasta oraz często owoce i warzywa. Niemal każdy z tych pokarmów ma własną symbolikę.

Jajko już w starożytności ucieleśniało żywotne siły przyrody, budzącej się na wiosnę. Chrześcijaństwo nadało mu głębszy sens, widząc w jajku symbol zmartwychwstania.

Chleb symbolizuje ciało Chrystusa - "chleb żywy, który zstąpił z nieba". Natomiast pozostałe dodatki, zwłaszcza mięso, mają przypominać o Bożym miłosierdziu wobec ludzi, zmęczonych i zgłodniałych w wyniku długiego postu.

W dawnych wiekach zarówno same przyjęcia, jak i zawartość święconki były niesłychanie okazałe, zwłaszcza na dworach szlacheckich i magnackich.

W Wielką Sobotę wierni odwiedzają też symboliczny Grób Pański - do późnego popołudnia trwa modlitewna zaduma i wyciszenie w oczekiwaniu na Zmartwychwstanie.