Okazało się, że wyznaczone przez nich cechy charakterystyczne są wspólne dla każdego gatunku. Odkrycie naukowców jest niezwykle cenne i może zrewolucjonizować sam proces terapii, czyniąc go bardziej spersonalizowanym. Analizy przeprowadzone przez badaczy rozpoczęły się od ustalenia cech akustycznych muzyki leczniczej. Naukowcy sprawdzili także, w jaki sposób różni się ona od zwykłej muzyki.
Muzykoterapia wykorzystuje utwory o określonych cechach
Do pomocy w badaniach zaproszono 35 muzykoterapeutów. Z ich pomocą stworzono bibliotekę zawierającą aż 165 różnych utworów. Wszystkie z nich są wykorzystywane w terapiach leczenia muzyką. Uważa się też, że pomagają w problemach ze zdrowiem emocjonalnym i psychicznym. Utwory stosowane w muzykoterapii porównano następnie z 330 utworami muzyki klasycznej, 50 tradycyjnymi, będącymi przykładem muzyki chińskiej, 100 nagraniami jazzowymi oraz 300 utworami z chińskiego systemu muzyki afektywnej.
Muzyka została przeanalizowana za pomocą narzędzia Mirtoolbox. Na tej podstawie udało się zidentyfikować aż 370 cech akustycznych. Zostały one podzielone na pięć grup - energia, głośność, rytm, barwa i tonacja. Ponad 25 proc. tych cech występowało wyłącznie w utworach zaliczanych do muzyki leczniczej, zaś pozostałe były wspólne dla wszystkich gatunków. Kolejnym etapem było ich porównanie do muzyki klasycznej i tradycyjnej chińskiej. Okazało się, że są pomiędzy nimi znaczne różnice, co doprowadziło do wyodrębnienia trzech konkretnych cech akustycznych utworów wykorzystywanych w muzykoterapii.
Czym wyróżnia się muzyka lecznicza?
Te wyjątkowe cechy odnoszą się do nieregularności dźwięku, rozkładu energii w zakresach częstotliwości oraz losowości wzorców częstotliwości w czasie. Wszystkie z nich pozwalają przewidzieć subiektywne reakcje emocjonalne osób, które zostały poddane terapii. Co ciekawe, to właśnie pewna szorstkość w muzyce wywołuje różne nastroje i zachowania u słuchaczy. Może powodować zarówno relaks, jak i napięcie, zależnie od utworu. Te ustalenia zostały potwierdzone przez porównanie cech akustycznych jazzowych nagrań z kolekcji leczniczej ze zwykłą muzyką jazzową.
Okazuje się zatem, że muzyka może wpływać na słuchaczy w podobny sposób, niezależnie od jej gatunku. Wyznaczone trzy cechy akustyczne być może będą wykorzystywane do tworzenia terapeutycznych playlist dla pacjentów. Reakcje fizjologiczne i psychologiczne słuchaczy mogłyby być analizowane w czasie rzeczywistym przez sztuczną inteligencję. Jest to sposób na zwiększenie skuteczności muzykoterapii w zakresie redukcji stresu, leczenia przewlekłego bólu i zdrowia psychicznego.