WSA: Świadczenie pielęgnacyjne 2988 zł dla staruszka 80+. Bo jest nieporadny jak dziecko

Sąd przyznał świadczenie pielęgnacyjne (tzw. stare - według reguł do końca 2023 r., dziś na zasadzie praw nabytych) córce staruszka, który był nieporadny jak dziecko (było oczywiście odpowiednie orzeczenie o niepełnosprawności). Wykazanie przez MOPS, że staruszek może wykonać kilka prostych czynności samodzielnie, nie pozbawia córki świadczenia pielęgnacyjnego. Bo stan nieporadności był tak duży, że córka nie mogła odejść od ojca bo nie wiadomo, czy nie będzie potrzebował pomocy. Tak samo jak jest z opieką nad dzieckiem (matka, która zostawiłaby dziecko bez opieki poniosłaby odpowiedzialność).

Wyrok dotyczy też problemu wywiadów środowiskowych. Gminy - jakby ignorując oceny lekarza w orzeczeniu o niepełnosprawności - próbują znaleźć te czynności wykonywane przez osoby starsze, które świadczą o ich samodzielności. Np. przejście z pokoju do pokoju, zrobienie sobie herbaty. I następnie gminy - jakby ignorując oceny dokonane przez lekarza w orzeczeniu o niepełnosprawności - wnioskują "Nie jest potrzebna opieka non stop. Nie ma świadczenia pielęgnacyjnego".

Reklama

WAŻNE! Sądy zaczynają walczyć z taką praktyką wywodzenia z przejawów drobnej samodzielności staruszków przesłanki odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

WSA: Opieka nad osobą starszą to często opieka porównywalna z opieką nad dzieckiem

Sąd stanął po stronie córki, która wykluczyła możliwość pozostawiania ojca bez opieki:

"Wyjaśnienia Skarżącej potwierdza orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, z którego wynika, że ojciec Skarżącej nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować. Pamiętać przy tym należy, że pod pojęciem opieki należy także rozumieć stałą pieczę nad osobą wymagającą opieki, stałą gotowość i możliwość udzielenia niezwłocznej pomocy w sytuacji, gdy taka potrzeba w danym momencie zaistnieje. Pamiętać przy tym należy, że sprawowanie opieki może również polegać na stałym doglądaniu tej osoby. Opieka nad osobą starszą to często opieka porównywalna z opieką nad dzieckiem. Nie trzeba wykonywać za tą osobę wszystkich czynności by stwierdzić, że opieka jest wykonywana. Sam brak możliwości pozostawienia osoby samej, z uwagi na grożące niebezpieczeństwo spowodowane nieporadnością może być uzasadnioną przeszkodą w podjęciu pracy."

Dane wyroku: Wyrok z 7 marca 2023 r. WSA w Rzeszowie (II SA/Rz 1238/22). Prawidłowość tego wyroku w orzeczeniu NSA (wyrok z 27 maja 2024 r., sygn. akt I OSK 1059/23).

co w tej sprawie twierdziła gmina i SKO?

Reklama

1) Ojciec samodzielnie dba o higienę, sam się ubiera i wymaga tylko niewielkiej pomocy.

2) Ma tylko problemy z chodzeniem - ale porusza się samodzielnie na niewielkich odległościach po domu.

3) Samodzielnie również spożywa posiłki.

4) Pomoc córki polega na umawianiu dla ojca wizyt u lekarza i jeżdżeniu z nim na te wizyty, realizacji recept i dozowaniu lekarstw oraz wykonywaniu wszystkich podstawowych czynności domowych takich jak: pranie, sprzątanie, gotowanie, zmiana bielizny pościelowej.

WNIOSEK 1 Ojciec nie jest osobą obłożnie chorą, porusza się samodzielnie, natomiast aktywność Skarżącej koncentruje się na prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego, natomiast do czynności związanych wyłącznie z osobą niepełnosprawną można zaliczyć pomoc w organizowaniu wizyt lekarskich czy wykupywanie i podawanie leków, które to okoliczności nie mogą uniemożliwiać stronie podjęcia jakiejkolwiek aktywności zawodowej.

Wniosek 2 Robienie zakupów, sprawowanie zakupów, przygotowanie posiłków, ani wizyty lekarskie, a co za tym idzie wykup leków są to czynności okresowe i w zasadzie mogą być one wykonywane w dogodnych dla Skarżącej dniach i godzinach, co nie powinno stanowić przeszkody w ewentualnym podjęciu przez nią zatrudnienia.

Wniosek 3 Nie ma prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.