Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Granice między trzema dawnymi nekropoliami już dawno się zatarły, a stara klimatyczna część cmentarza stała się jednym cennym zabytkiem. Można znaleźć tu monumentalne grobowce i skromniejsze nagrobki w najróżniejszych stylach - od klasycystycznych, przez neoklasycystyczne, neogotyckie i eklektyczne. Z niektórych, z porcelanowych fotografii spoglądają na przechodniów pochowani tam dawni mieszkańcy Łomży...

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.

Ponad 560 zabytkowych nagrobków znajduje się na tej niewielkiej, skromnej nekropolii. Cmentarz ten został założony w pierwszych latach XIX wieku, początkowo jako miejsce spoczynku dla wiernych wyznania rzymskokatolickiego. W latach 30. XIX wieku rozpoczęto na wytyczonym obok miejscu pochówki przedstawicieli licznej w Łomży społeczności ewangelickiej. W latach 30. wydzielono również teren na cmentarz prawosławny, na którym miejsce wiecznego spoczynku znaleźli carscy urzędnicy i ich rodziny, zwłaszcza od kiedy Łomża stała się najpierw stolicą guberni augustowskiej (w roku 1837), a następnie - łomżyńskiej (w 1867 roku).

Wśród wielu nagrobków - kamiennych, granitowych, a nawet metalowych - szczególną uwagę zwracają te, które kryją szczątki osób zapisanych nie tylko w historii miasta. Na łomżyńskiej nekropolii spoczywają między innymi Jakub Waga (botanik i autor "Flory polskiej"), pisarz Feliks Bernatowicz, lekarz weterynarii i archeolog Adolf Budziński czy Marian Śmiarowski, adwokat i społecznik.