40 lat temu zmarł Józef Unrug, dowódca polskiej Floty i Obrony Wybrzeża

27 lutego 2013, 14:48

**Józef Piłsudski na molo portowym w Gdynii w otoczeniu córek Jadwigi (z lewej) , Wandy (z prawej) i licznych dostojników.** / Narodowe Archiwum Cyfrowe

To on w 1939 roku dowodził Flotą i Obszarem Nadmorskim podczas kampanii wrześniowej. Wcześniej dał początek polskiej Flocie, kupując na własne nazwisko w 1920 roku pierwszy okręt II RP - ORP "Pomorzanin". We wrześniu 1939 r. kontradmirał Józef Unrug wiedział, że w sopockim Grand Hotelu nocuje Adolf Hitler, nie zgodził się jednak na ostrzelanie budynku z dział baterii helskiej. Uważał, że to nierycerskie. Obawiał się też, że zostanie to przedstawione przez niemiecką propagandę jako atak Polski na obiekt cywilny. Wybrzeże, odcięte od reszty kraju, poddało się jako jeden z ostatnich punktów oporu w czasie Września '39. Oto dowódca Floty i jej najcenniejsze "skarby" okresu międzywojennego.

1 Józef Unrug urodził się 7 października 1884 w Brandenburgu. Podczas I wojny światowej służył w niemieckiej Flocie - jako dowódca okrętów podwodnych, a później dowódca Flotylli U-bootów. Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do odradzającej się polskiej Marynarki Wojennej. Podczas I wojny światowej był dowódcą okrętów podwodnych i flotylli okrętów podwodnych w niemieckiej flocie. Następnie wstąpił do odrodzonej polskiej Marynarki Wojennej. W latach 1925 - 1939 był dowódcą Floty i Obszaru Nadmorskiego. Po wybuchu II wojny światowej pod jego dowództwem znalazła się Obrona Wybrzeża.

Narodowe Archiwum Cyfrowe

2 1 października 1939 roku nie widząc już dalszego sensu obrony podjął decyzję o kapitulacji. Razem z innymi żołnierzami trafił do niemieckiej niewoli, z której wyszedł w 1945 roku. Po opuszczeniu obozów jenieckich przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie brał udział w likwidacji Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Został I zastępcą szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej. 2 września 1946 został awansowany na wiceadmirała. Potem przeniósł się do Francji. Od 1955 mieszkał we francuskiej miejscowości Lailly-en-Val. Zmarł w wieku 88 lat w domu spokojnej starości. 5 marca 1973 roku został pochowany na cmentarzu w Montresorze.