Autorami pracy są Nicola Fuchs-Schundeln, Alexander Ludwig oraz Irina Popova (Uniwersytet Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem) i Dirk Krueger (Uniwersytet Pensylwanii). Razem stworzyli model opisujący tworzenie kapitału ludzkiego w nowoczesnych społeczeństwach. Zakładają oni, że dziecko do 16. roku życia jest (przepraszam za słowo) produktem, w który inwestują różne instytucje. Robią to rodzice, angażując czas, uwagę, życiową mądrość i pieniądze („Dziecko. Skarb czy skarbonka?” – przypomniał mi się zobaczony lata temu nagłówek prasowy). Drugim inwestującym jest państwo, które łoży niemałe środki na zapewnienie wszystkim dzieciom obowiązkowej edukacji czy opieki zdrowotnej. A często także wielu subsydiowanych zajęć dodatkowych.
CAŁOŚĆ CZYTAJ W WEEKENDOWYM WYDANIU "DZIENNIKA GAZETY PRAWNEJ" >>>>>