"My, ludzie biznesu, doskonale zdajemy sobie sprawę, że kto stoi w miejscu, ten tak naprawdę się cofa" - powiedział 68-letni David Rene de Rothschild, ogłaszając, że odtąd operującą dziś w 40 krajach firmą pokieruje związany z nią od ćwierć wieku Nigel Higgins. Nestor rodu wyjaśnił, że oddając stery w ręce zaufanego menedżera, liczy na lepsze dopasowanie jej do zmieniającego się rynku bankowości inwestycyjnej i prywatnej, w których Rothschildowie specjalizują się od czasu, gdy po I wojnie światowej utracili pozycję absolutnego lidera globalnych usług finansowych.
Więksi niż MFW
Dopuszczenie na sam szczyt firmy osoby spoza rodzinnego klanu to pierwszy taki przypadek w ponaddwustuletniej historii rodu wywodzącego swoje korzenie od XVIII-wiecznego żydowskiego lichwiarza Meyera Amschela Rothschilda, który podczas wojen napoleońskich rozesłał swoich synów do różnych europejskich stolic w celu rozszerzenia działalności rodzinnej firmy. Najzdolniejszy z nich okazał się działający w Londynie Nathan Meyer Rothschild, który szybko zbudował imperium finansowe, jakiego w historii nigdy jeszcze nie było. "Przekładając rolę firmy NM Rothschild i synowie na dzisiejsze realia, trzeba byłoby wyobrazić sobie fuzję banków Merill Lynch, Morgan Stanley, JP Morgan i Goldman Sachs. Albo porównać ją raczej z Międzynarodowym Funduszem Walutowym, biorąc pod uwagę jego rolę w stabilizowaniu licznych europejskich rządów swoich czasów" - dowodzi w swojej obszernej monografii Rothschildów brytyjski historyk Niall Fergusson.
czytaj dalej
Stworzyli Izrael
Najwierniej Rothschildowie służyli oczywiście koronie brytyjskiej: finansując armię gen. Wellingtona i jej sojuszników, co wydatnie przyczyniło się do pokonania napoleońskiej Francji. Ale także finansując zakup pakietu kontrolnego Kanału Sueskiego oraz wyprawy sir Cecila Rhodesa, który kolonizował Afrykę. W uznaniu tych zasług zamian Rothschildowie zostali uszlachceni przez królową Wiktorię.
To z inspiracji rodziny w 1917 roku brytyjski minister spraw zagranicznych Arthur James Balfour obiecał żydowskiej diasporze na całym świecie stworzenie na kontrolowanych wówczas przez Londyn terytorium Palestyny niezależnego państwa żydowskiego.
Ścisłe związki z koroną brytyjską nie przeszkadzały w robieniu interesów z Amerykanami (pomoc dla Północy w czasie wojny secesyjnej) czy finansowanie zarówno Ententy, jak i skupionych wokół Niemiec państw centralnych podczas I wojny światowej. Firma zaczęła tracić na znaczeniu po uderzeniu przez niemieckich nazistów w ich sieci kontynentalnych banków w czasie drugiej wojny światowej oraz z powodu rosnącej konkurencji amerykańskich instytucji finansowych po 1945 r.
Wówczas Rothschildowie postawili na wyspecjalizowane usługi finansowe, którymi zajmują się do dziśm, i stopniową modernizację. "Decyzja o dopuszczeniu do zarządzania firmą osób z zewnątrz to także znak czasu. Rothschildowie byli jednymi z ostatnich, którzy osobiście zarządzali swoją fortuną. Praktyka potwierdza, że taki model sprawdza się jedynie w małych i średnich firmach. Giganci od dawna od niego odchodzą. Kryzys tylko przyspieszył tę decyzję, co już wkrótce wyjdzie firmie na dobre" - mówi nam Stefan Heidbreder, szef niemieckiej Fundacji Przedsiębiorstw Rodzinnych w Monachium.
