Co to jest sepsa?
To nie jest choroba w dosłownym tego słowa znaczeniu, ale ogólne zakażenie całego organizmu. Wywołują ją przede wszystkim bakterie ("najpopularniejsze" ostatnio meningokoki, ale też gronkowce czy pałeczki ropy błękitnej), a także grzyby i wirusy. Najwięcej zachorowań notuje się w okresie od jesieni do wiosny.

Jak objawia się sepsa?
Początki przypominają objawy grypy: uczucie łamania w stawach, osłabienie, senność, bóle głowy, gorączka, wymioty. Jeśli te objawy nasilają się z każdą godziną, a gorączka zaczyna przekraczać 39 stopni, trzeba się natychmiast zgłosić do lekarza.

Kiedy wiadomo, że mamy do czynienia z sepsą, a nie inną chorobą?
Symptomem sepsy są zaczerwienienia na skórze łączące się w większe plamy. Pojawienie się wybroczyn to znak, że konieczne jest jak najszybsze podanie antybiotyków.

Kto jest narażony na zakażenie?
Osoby o osłabionej odporności, zwłaszcza noworodki i dzieci do piątego roku życia, a także ci, którzy często przebywają w dużych skupiskach ludzi, gdzie nie przestrzega się higieny. Nie bez przyczyny sepsa atakuje żołnierzy. Ale do zakażeń często dochodzi też w szpitalach podczas najdrobniejszych nawet zabiegów.

Jakich zachowań unikać, żeby zmniejszyć ryzyko zakażenia?
Przede wszystkim nie wolno zaniedbywać podstawowych zasad higieny. Nie wolno jeść czy pić z tych samych naczyń w miejscach, gdzie jest dużo ludzi, np. na dyskotekach, w stołówkach.

Czy przed sepsą można się zaszczepić?

Nie, bo wywołują ją różne bakterie, a obecnie istnieje szczepionka tylko na sepsę meningokokową. Ale i ona nie daje stuprocentowej pewności uniknięcia zakażenia, bo istnieje kilka odmian tych bakterii. W Polsce spotykane są dwa szczepy meningokoków, a dostępna szczepionka działa tylko na jeden: typu C.

Co to są meningokoki?
To bakterie żyjące w nosie i gardle u większości ludzi. Najgroźniejszą bakterią z tej grupy jest dwoinka zapalenia opon mózgowych. To właśnie ona wywołała większość przypadków sepsy w Polsce.

Czy większość ludzi jest zagrożonych atakiem meningokoków?
Nie, bo choć prawie wszyscy nosimy je w organizmie, to sepsę wywołują u nielicznych. Niestety, wciąż nie wiadomo, dlaczego nagle ktoś zapada na sepsę.

Jak się leczy sepsę?

Terapia polega na podawaniu antybiotyków, i to w dużych dawkach. Stosunkowo najłatwiejsze jest leczenie sepsy wywołanej przez meningokoki, bo te bakterie zabija popularna penicylina. Inne bakterie (np. gronkowce) są bardziej oporne na działanie antybiotyków.

Do czego może prowadzić nieleczenie pierwszych objawów sepsy?
Jeżeli sepsa przyjmie postać ciężką, doprowadza do niewydolności wielu narządów wewnętrznych, zaburzeń krzepnięcia krwi, a w konsekwencji do śmierci. Sepsa postępuje bardzo szybko, ciężka postać może się pojawić już w kilka godzin po wystąpieniu pierwszych objawów. Zapalenie atakuje po kolei organy wewnętrzne, a zainfekowanie jednego przyspiesza proces uszkadzania następnych.

Jakie objawy towarzyszą ciężkiej postaci sepsy?

Zazwyczaj są to zaburzenia świadomości spowodowane uszkodzeniem centralnego układu nerwowego, ostra niewydolność oddechowa, ostra niewydolność krążenia, ostra niewydolność nerek, ostra niewydolność wątroby, zapalenie jelit, ostre zapalenie trzustki, niedrożność przewodu pokarmowego, zapalenie otrzewnej, zmiany chłoniakopodobne, niedokrwistość.



























Reklama