Roman Dmowski
Roman Dmowskibył głównym ideologiem i współzałożycielem Narodowej Demokracji. Jako działacz niepodległościowy dążył do zjednoczenia wszystkich ziem polskich i uzyskanie najpierw autonomii w ramach Imperium Rosyjskiego, a później odzyskanie pełnej niepodległości w sojuszu z krajami Ententy (Francja, Wlk. Brytania, Rosja), w opozycji do Niemiec.
Gdy I wojna światowa dobiegała końca stał na czele Komitetu Narodowego Polski, uznawanego przez państwa Ententy za namiastkę rządu polskiego na emigracji. Był głównym oponentem Piłsudskiego. W kluczowej dla Polski chwili w 1918 r. opowiedział się jednak za objęciem przez Piłsudskiego funkcji Naczelnika Państwa.
Wraz z Ignacym Paderewskim reprezentował Polskę na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 r. i był jednym z sygnatariuszy traktatu wersalskiego, który uznawał prawo Polaków do niepodległego państwa. W Drugiej Rzeczypospolitej został posłem i ministrem spraw zagranicznych.
Ignacy Paderewski
Światowej sławy pianista i kompozytor odegrał również ogromną rolę w tworzeniu polskiej państwowości i promocji sprawy polskiej na arenie międzynarodowej. Był przedstawicielem Komitetu Narodowego Polski w Stanach Zjednoczonych.
Gdy zakończyła się I wojna światowa przyczynił się do uznania władz w Warszawie przez kraje zwycięskiej Ententy. W 1919 r. został premierem i ministrem spraw zagranicznych. Dzięki niemu prezydent Wilson uzależnił podpisanie przez Stany Zjednoczone traktatu wersalskiego od zgody na suwerenność Polski.
Wincenty Witos
Był działaczem ludowym i jednym z twórców Stronnictwa Ludowego oraz Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”, a następnie Centrolewu. W czasie I wojny światowej wraz z Ignacym Daszyńskim reprezentował stronnictwa galicyjskie w Naczelnym Komitecie Narodowym. Gdy Polska odzyskała niepodległość przewodził Polskiej Komisji Likwidacyjnej - rządowi polskiemu, który powstał na terenie zaboru austriackiego. W 1919 roku został posłem Sejmu Ustawodawczego i trzykrotnie w czasach II Rzeczypospolitej pełnił funkcję premiera.
Ignacy Daszyński
Działacz socjalistyczny i współtwórca Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego. W Lublinie stworzył pierwszy, lewicowy Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej. W listopadzie 1918 r. był jego premierem, a w czasach Drugiej Rzeczypospolitej jednym z liderów Polskiej Partii Socjalistycznej. Dzięki swojej żywiołowości określany mianem trybuna ludowego. Wspierał Piłsudskiego w tworzeniu ponadpartyjnej demokracji w Polsce.
Wojciech Korfanty
Przywódca narodowy Górnego Śląska i jeden z najważniejszych działaczy na rzecz przyłączenia Śląska do Polski. Współpracował z Romanem Dmowskim w Lidze Narodowej.
Jako poseł Reichstagu 25 października 1918 wystąpił z żądaniem przyłączenia do państwa polskiego wszystkich ziem polskich zaboru pruskiego i Górnego Śląska. Był członkiem Naczelnej Rady Ludowej stanowiącej rząd Wielkopolski podczas powstania wielkopolskiego. W 1921 r. stanął na czele III powstania śląskiego, mającego na celu przyłączenie Górnego Śląska do Polski. W 1922 r. został posłem na Sejm. Był związany z Chrześcijańską Demokracją.