Carlo Acutis. Kim był?
Carlo Acutis urodził się 3 maja 1991 r. w Londynie. Jego rodzina przeniosła się do stolicy Wielkiej Brytanii, ponieważ Andrea Acutis, ojciec chłopca, otrzymał tam pracę w banku Lazard Brothers. Do Włoch wrócili, gdy Carlo skończył 5 miesięcy. Zamieszkali w Mediolanie.
Carlo pochodził z włoskiej rodziny, choć w jego żyłach płynęła też polska krew. Jego babcia ze strony ojca, Maria Henrietta Perłowska była wnuczką polskiego dyplomaty – Jana Perłowskiego.
Chłopiec nie wyróżniał się na tle swoich rówieśników. Grał w piłkę nożną, a także w gry komputerowe. Carlo pochodził z rodziny niepraktykujących katolików, mimo to zwrócił się w kierunku wiary.
Stało się to po tym, jak ujrzał we śnie swojego nieżyjącego dziadka. Mężczyzna wyjawił mu, że jest w czyśćcu i poprosił go o modlitwę w swojej intencji. Carlo opowiedział o śnie swojej polskiej niani, która pokazała mu później, jak się modlić.
W 2016 r. jego matka, Antonia opowiadała dziennikowi "Corriere della Sera", że w wieku Carlo 7 lat zdał egzamin, dzięki czemu trzy lata wcześniej niż inne dzieci został dopuszczony do pierwszej komunii. Rok później dostał pierwszy komputer, który postanowił wykorzystywać do szerzenia wiary i informacji o życiu Kościoła. Za pośrednictwem internetu opowiadał o cudach eucharystycznych. - Eucharystia to moja autostrada do nieba – powtarzał.
Jak 15-latek wykorzystywał internet do szerzenia wiary?
Gdy Carlo ukończył 15 lat, stworzył stronę internetową, na której zaprezentował listę uznanych przez Kościół katolicki 136 cudów eucharystycznych wraz z opisami. Strona został przetłumaczona na osiemnaście języków, w tym na polski. W 2006 r., kiedy została uruchomiona, prezentowała wysoki poziom.Acutis stworzył także trzy inne witryny internetowe, zawierające pokutne przesłanie.
Carlo aktywnie udzielał się też w mediach społecznościowych. Pod koniec życia głosił wiarę za pośrednictwem Facebooka. Dzięki zamieszczanym na swoim profilu postom, filmom i memom, zyskał pokaźne grono obserwujących.
Carlo Acutis. Choroba
Pod koniec września 2006 r. Carlo czuł się bardzo zmęczony po powrocie ze szkoły. Myślał, że to efekt intensywnych zajęć z wychowania fizycznego. Po kilku godzinach poczuł się lepiej i zaczął odzyskiwać siły.
Wkrótce stan chłopaka uległ pogorszeniu. Wystąpiła gorączka, a złe samopoczucie nie pozwoliło mu iść do szkoły. Lekarka rozpoznała jedynie grypę i przypisała antybiotyki.
Po kilku dniach Carlo nie był już w stanie samodzielnie się poruszać. Nie mógł wstać z łóżka. Zaniepokojeni rodzice natychmiast zadzwonili do lekarza, który kazał im przywieźć syna do szpitala.
W szpitalu szybko rozpoznano, że chłopak cierpi na ostrą białaczkę szpikową typu M3. Choroba przez długi czas rozwijała się bezobjawowo w organizmie, a symptomy pojawiły się dopiero w ostatnim stadium. Terapia nie przyniosła rezultatów.
Bezradni lekarze zadecydowali o przeniesieniu go do szpitala św. Gerarda w Monzy – placówki wyspecjalizowanej w leczeniu białaczki typu M3. Carlo zapadł w śpiączkę wywołaną krwotokiem śródmózgowym, z której już się nie obudził. Zmarł 12 października 2006 r., w wigilię ostatniego objawienia Matki Bożej w Fatimie. Jak mówił przed śmiercią, swoje cierpienie ofiarował papieżowi i Kościołowi. Miał 15 lat.
Nastolatek zostanie świętym Kościoła katolickiego
Carlo Acutis jest określany przez włoskie media jako "boży influencer" czy "błogosławiony w bluzie i dżinsach". Błogosławionym został w 2020 r., siedem lat po tym, jak w archidiecezji mediolańskiej ruszył jego proces beatyfikacyjny. Nim został sfinalizowany, papież Franciszek zatwierdził dekret o heroiczności cnót zmarłego 15-latka, a następnie zaaprobował cud uzdrowienia za jego wstawiennictwem.W sposób niewytłumaczalny dla medycyny zostało uzdrowione brazylijskie dziecko.
Franciszek zacytował Acutisa w jednym ze swoich listów do młodzieży: "Wszyscy rodzą się jako oryginały, ale wielu umiera jako fotokopie". Błogosławiony był patronem Światowych Dni Młodzieży w Lizbonie.
W poniedziałek Kolegium Kardynalskie zagłosowało za kanonizacją nastolatka. Ma on zostać ogłoszony świętym w 2025 r.
