Max Ernst, ur. 1891 w Brühl (Nadrenia), zm. 1976 w Paryżu. Studiował filozofię i psychiatrię, walczył w I wojnie światowej. W roku 1918 wraz z Hansem Arpem i Alfredem Grünwaldem założył kolońską grupę Dada. W 1922 przeniósł się do Paryża, gdzie dwa lata później przystąpił do ruchu surrealistów. W 1930 zagrał w skandalizującym filmie Luisa Bunuela "Złoty wiek". Po zajęciu Francji przez nazistów przedostał się do USA, gdzie mieszkał do roku 1953. Twórczość Ernsta charakteryzuje się użyciem niezwykle szerokiej gamy technik, stylów i materiałów. Bulwersujące w czasie, gdy powstawały prace (np. namalowany w 1926 roku obraz przedstawiający Matkę Boską bijącą Jezusa), stanowią dziś ciekawą ilustrację dwudziestowiecznych zmagań sztuki nowoczesnej z myślowymi schematami i kulturowymi tabu. Prace prezentowane w dzisiejszym numerze "Europy" obejrzeć można na czynnej do 27 stycznia 2008 roku wystawie w muzeum Tinguely w Bazylei. Celem tej ekspozycji jest przedstawienie mniej znanych dzieł artysty, których styl nawiązuje do twórczości takich artystów jak Salvador Dalí czy Ives Tanguy. Głównym - i największym - eksponatem wystawy jest stworzony w roku 1934 w Zurychu mural "Pétales et jardin de la nymphe Ancolie".
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama
Reklama