Na ten moment nie wiadomo, dlaczego neandertalczycy w większym stopniu odczuwali ból oraz czy te cechy były korzystne pod względem ewolucji. Najnowsze badania pokazały, że przetrwały one w niektórych populacjach, a dokładnie u osób posiadających trzy warianty odziedziczone po przodkach ー M932L, V991L i D1908G. Znajdują się one w genie SCN9A.
Naukowcy przeanalizowali dane genotypowe 5971 mieszkańców Ameryki Łacińskiej (Brazylii, Chile, Kolumbii, Meksyku i Peru) oraz zmierzyli próg bólu u 1963 osób z Kolumbii. Okazało się, że trzy warianty neandertalskie występowały częściej w populacjach o większym odsetku rdzennych Amerykanów. Najprawdopodobniej jest to wynik tzw. efektu wąskiego gardła, który miał miejsce podczas początkowej eksploracji obu Ameryk. Skutkiem tego zjawiska było zmniejszenie różnorodności genetycznej.
W jaki sposób objawiają się geny neandertalskie?
Zdaniem naukowców osoby, które mają w sobie trzy wspomniane warianty genu SCN9A mają bardziej wrażliwe neurony czuciowe, co wynika ze zmiany progu bólu, przy którym generowany jest impuls nerwowy. Potwierdziły to badania. W ich trakcie na skórę uczestników naniesiono olejek musztardowy. Osoby z wariantami M932L, V991L i D1908G w większym stopniu odczuwały kłucie. Co ciekawe, nie zaobserwowano niższego progu bólu w odpowiedzi na ciepło lub nacisk.
Okazało się, że najbardziej wrażliwe są osoby będące nosicielami wszystkich trzech wariantów. Próg bólu był nieco wyższy u osób z tylko jednym wariantem. Naukowcy wskazują, że geny to tylko jeden z czynników wpływających na odczuwanie bólu. Równie ważne jest środowisko, przeszłe doświadczenia i czynniki psychologiczne.
Poprzednie analizy wykazały, że niektóre osoby odziedziczyły po neandertalczykach również materiał genetyczny wpływający na kształt nosa. Obecne badania były prowadzone przez międzynarodowy zespół kierowany przez naukowców z Aix-Marseille University, University of Toulouse, Open University, Fudan University, Oxford University oraz University College London.