Zdjęcia Uranu i Neptuna wykonane przez Voyagera 2/ISS w 1986 i 1989 roku zostały porównane z obrazami uzyskanymi w tym badaniu poprzez ponowne przetworzenie poszczególnych obrazów filtrów, aby uzyskać najdokładniejsze kolory tych planet
Pierwotne zdjęcia i ich interpretacja
Nowe badanie wskazuje, że Neptun i Uran mają podobny odcień zielonkawo-niebieski, co jest sprzeczne z powszechnym przekonaniem, że te dwie planety różnią się pod względem koloru.
Uran jest przedstawiany jako blady cyjan, a Neptun jako ciemnoniebieski, głównie na podstawie pierwszych zdjęć obu planet wykonanych przez misję NASA Voyager 2 w latach 1986 i 1989.
Prawdziwe kolory
Jednak nowy artykuł opublikowany w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society sugeruje, że to błędne przekonanie wynika z niedokładnych kolorów złożonych na obrazach Voyagera 2. Dzięki danym z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a i Bardzo Dużego Teleskopu Europejskiego Obserwatorium Południowego, naukowcy ponownie zrównoważyli złożone kolorowe obrazy, aby odkryć prawdziwe kolory obu planet.
Patrick Irwin, główny autor i profesor na Uniwersytecie Oksfordzkim, stwierdził, że “chociaż znane zdjęcia Urana z sondy Voyager 2 zostały opublikowane w formie bliższej prawdziwym kolorom, zdjęcia Neptuna zostały w rzeczywistości rozciągnięte i wzmocnione, co spowodowało, że stały się sztucznie zbyt niebieskie”.
Irwin jest przekonany, że jego zespołowi udało się odtworzyć najbardziej precyzyjne jak dotąd odwzorowanie kolorów Neptuna i Urana, z tym że, jak się ocenia, Neptun ma niewielką nutę dodatkowego błękitu ze względu na cieńszą warstwę mgły na tej planecie.
Zmiany koloru Urana
Oprócz ustalenia, że Uran, podobnie jak Neptun, jest zielonkawoniebieski, badanie wyjaśnia również, dlaczego jego kolor nieznacznie zmienia się podczas 84-letniego obiegu wokół Słońca. Uran jest nieco bardziej zielony podczas przesileń – kiedy jeden z biegunów planety jest skierowany w stronę słońca – ale podczas równonocy ma bardziej niebieski odcień. Naukowcy twierdzą, że dzieje się tak wskutek różnic w współczynniku odbicia światła pomiędzy obszarami polarnymi i równikowymi.
Dr Heidi Hammel ze Stowarzyszenia Uniwersytetów Badań Astronomicznych, która spędziła dziesięciolecia na badaniu Neptuna i Urana, ale nie brała udziału w badaniu, stwierdziła, że “błędne postrzeganie koloru Neptuna, a także niezwykłe zmiany koloru Urana nękają nas od dziesięcioleci”. Dodała, że “to kompleksowe badanie powinno ostatecznie położyć kres obu kwestiom”.