Wyniki przeprowadzonego badania są zatrważające, tym bardziej, że zostały przeprowadzone na bardzo dużą skalę, w 29 krajach. Wzięło w nim udział ponad 150 tysięcy respondentów. Rozmawianie o problemach psychicznych ze starszymi osobami nie jest proste, z uwagi na poczucie wstydu, jakie im towarzyszy. Poza tym seniorzy często nie są w stanie ocenić, czy ich złe samopoczucie ma podłoże psychiczne, czy jest to wynik procesu starzenia.
Co druga osoba na świecie jest zagrożona
W badaniu wzięły udział osoby z różnych regionów świata, o różnym poziomie zamożności, odpowiadając na pytania w ankietach bezpośrednich. Ronald Kessler, profesor polityki opieki zdrowotnej w Instytucie Blavatnik w Harvard Medical School oraz John McGrath, profesor z Queensland Brain Institute wraz z innymi naukowcami z 27 krajów, przeanalizowali dane, które zostały zebrane w latach 2001-2022, w ramach Światowego Badania Mentalnego WHO. Okazało się, że wysoka częstość zaburzeń zdrowia psychicznego występuje na całym świecie. Naukowcy oszacowali, że u 50 proc. populacji rozwinie się przynajmniej jedno zaburzenie. Podali także granicę wieku, gdy to ryzyko jest największe. Wynosi ona 75 lat.
Badacze przyznali, że zaburzenia psychiczne stanowią poważny problem zdrowotny we wszystkich krajach. Są też powiązane z wieloma niezaspokojonymi potrzebami w zakresie leczenia, czego przyczyną jest często nieoptymalny przydział środków.
Na co chorują seniorzy?
Badania wykazały, że najwięcej osób mierzy się z zaburzeniami nastroju, w tym depresją i stanami lękowymi. Naukowcy zaobserwowali jednak, że częstość występowania pewnych problemów różni się w zależności od płci. Kobiety zmagały się w największym stopniu z depresją, silnym niepokojem, który utrudnia codzienne życie oraz zespołem stresu pourazowego. Z kolei u mężczyzn najczęściej pojawiały się takie problemy jak nadużywanie alkoholu, depresja oraz specyficzne fobie.
Naukowcy postanowili sprawdzić, w jaki sposób i kiedy pojawiają się pierwsze zaburzenia. Okazuje się, że wszystko zaczyna się zwykle w dzieciństwie, okresie dojrzewania, ewentualnie we wczesnej dorosłości. Szczytowy wiek pierwszego zachorowania wynosił 15 lat. U kobiet średni wiek wystąpienia pierwszego zaburzenia to 20 lat, zaś u mężczyzn 19 lat. Badacze wskazują na potrzebę rozwijania usług w zakresie zdrowia psychicznego, zwłaszcza dla młodych ludzi. Powinny być one ukierunkowane na szybkie wykrywanie i leczenie powszechnych zaburzeń psychicznych.
Oprócz tradycyjnych problemów pojawiających się w dzieciństwie, takich jak ADHD, u młodych ludzi często stwierdzano powszechne zaburzenia psychiczne, takie jak duże zaburzenie depresyjne, uogólnione zaburzenie lękowe i zespół lęku napadowego. Dużym problemem jest też nadużywanie substancji psychoaktywnych. Ten trudny okres wczesnej dorosłości zbiega się z wieloma ważnymi momentami w życiu, co niestety ma długoterminowe skutki. Tymczasem niezdiagnozowane lub nieleczone schorzenia psychiczne mogą stwarzać bariery w dalszej edukacji i uzyskaniu satysfakcjonującej pracy, jednocześnie zakłócając rozwój i utrzymywanie relacji osobistych.