Subskrybuj nas na Youtube
Prokuratura Krajowa przekazała w sobotę, że chodzi o sprawę pożyczki 3 tys. zł, do której doszło 30 kwietnia 2003 r. Zgodnie z umową miała ona zostać spłacona do 30 czerwca 2003 r.
Pożyczkobiorca zobowiązał się, że w przypadku braku spłaty w wyznaczonym terminie, za każdy dzień zwłoki zapłaci kwotę 50 zł, a od 1 sierpnia 2003 r. kwotę 200 zł za każdy dzień zwłoki – podała Prokuratura Krajowa.
Poinformowała również, że w uwagi na brak spłaty pożyczki pożyczkodawca wystąpił 5 lipca 2004 r. z pozwem do Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim, a ten nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 30 sierpnia 2004 r. orzekł, że pozwany winien zapłacić powodowi 3 tys. zł wraz z umownymi odsetkami określonymi w umowie i 60 zł kosztów postępowania.
Nakaz zapłaty nie został zaskarżony i się uprawomocnił.
Działając z upoważnienia prokuratora generalnego Zbigniewa Ziobry, zastępca prokuratora generalnego Robert Hernand wniósł skargę nadzwyczajną od nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim – poinformowała Prokuratura Krajowa.
Dodała, że prokurator generalny zarzucił w niej rażące naruszenie prawa materialnego i procesowego. Wskazał również, że dysproporcja między kwotą pożyczki wynoszącą 3 tys. zł, a kwotą do zapłaty wynikającą z nakazu pozwala na uznanie, że określone w umowie oprocentowanie "było sprzeczne z celem i naturą umowy pożyczki oraz zasadami współżycia społecznego. Ustalone w umowie odsetki przekraczały bowiem kwotę 73 tysięcy złotych w stosunku rocznym".
Jednocześnie podkreślił, że celem umowy pożyczki nie może być nadmierne wzbogacenie po stronie pożyczkodawcy i doprowadzenie pożyczkobiorcy do pozbawienia go jakiejkolwiek możliwości spłaty zadłużenia oraz wyjaśnił, że umowa pożyczki może zapewniać pożyczkodawcy wymierne korzyści, np. w postaci odsetkowej.
Nie powinna natomiast dawać mu nadmiernych zysków, niemożliwych do osiągnięcia w normalnym obrocie, zwłaszcza jeśli stanowi wykorzystanie sytuacji finansowej dłużnika otrzymującego pożyczkę – zaznaczył.
Jak podała Prokuratura Krajowa, podzielając argumentację prokuratora generalnego, Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego uchyliła zaskarżony nakaz zapłaty w całości i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania sądowi rejonowemu.
Prokuratura Krajowa wskazała też, że w latach 2017-2020 prokuratorzy skierowali 115 środków prawnych na rzecz osób poszkodowanych, które w wyniku lichwiarskich działań, utraciły prawo własności nieruchomości bądź taką utratą są zagrożone.
48 postępowań sądowych zostało zakończonych prawomocnymi wyrokami uwzględniającymi powództwo prokuratora. W wyniku podjętych działań prokuratorzy doprowadzili do odzyskania mienia utraconego czy też zagrożonego utratą w wysokości ponad 4,5 miliona zł, natomiast we wszystkich 115 postępowaniach wartość mienia utraconego czy zagrożonego utratą to kwota niemal 25 milionów zł – poinformowała Prokuratura Krajowa.