Komisja Europejska zaleciła usunięcie z projektu monety o nominale 2 euro z wizerunkami świętych Cyryla i Metodego krzyży na ich ornatach i aureol nad ich głowami - oznajmiła w niedzielę rzeczniczka Narodowego Banku Słowackiego. Episkopat nie kryje oburzenia. Projekt dwueurowej monety autorstwa Miroslava Hrica, która zostanie wprowadzona do obiegu w maju przyszłego roku przez Narodowy Bank Słowacki (NSB) w związku z 1150. rocznicą przybycia obu świętych na Morawy, został zmieniony.
Wyobraża teraz dwóch świętych, między którymi stoi podwójny krzyż, występujący m.in. w godle Słowacji. Jednak z ornatów obu świętych zniknął znak krzyża, a znad ich głów - aureole. Rzeczniczka NSB Petra Pauerova powiedziała słowackiemu dziennikowi "Pravda", że Komisja Europejska, przychylając się do +propozycji niektórych krajów Wspólnoty+ zaleciła usunięcie wspomnianych atrybutów z pierwotnego projektu monety. Ponieważ moneta zostanie dopuszczona do obiegu we wszystkich krajach strefy euro, projekt powinien respektować zasady +neutralności religijnej+ - wyjaśniła Pauerova.
O usunięciu atrybutów ze słowackiej monety poinformowały w niedzielę publiczne stacje telewizyjne i radiowe na Słowacji. Słowacki episkopat w wydanym oświadczeniu nie zawahał się użyć słowa hańba. Rezygnację z podstawowych atrybutów towarzyszących wyobrażeniom świętych Cyryla i Metodego uznajemy za brak respektowania chrześcijańskich tradycji Europy - stwierdził z oburzeniem rzecznik episkopatu ks. Jozef Kovaczik. Jak dodał, o tym, że oba symbole nie znajdą się na dwueurowej monecie episkopat dowiedział się z mediów. W roku 1988, przed aksamitną rewolucją, wierni na Słowacji ryzykowali życiem, głosząc naukę obu świętych. Czy naprawdę żyjemy w państwie prawa, czy w systemie totalitarnym, gdzie dyktują nam, jakimi atrybutami mamy się posługiwać? - zadał pytanie ks. Kovaczik, przypominając, że Słowacja jest krajem katolickim.
Św. Cyryl (926-869) i św. Metody (815-885) byli pierwszymi misjonarzami Słowiańszczyzny. To właśnie im słowiańska część Europy zawdzięcza przyjęcie wiary chrześcijańskiej i jej zakorzenienie w kulturze. Święci Kościoła katolickiego i Kościoła prawosławnego, nazwani Apostołami Słowian przybyli z Bizancjum do państwa wielkomorawskiego w 862 roku na prośbę tamtejszego władcy Rościsława. Obaj znali język i obyczaje słowiańskie, gdyż zajmowali się wcześniej chrystianizacją Słowian południowych, zamieszkujących tereny wokół bizantyjskich Salonik. Obaj już wcześniej podjęli się przekładu Pisma Świętego na język słowiański, na potrzeby przekładu stworzyli specjalny 40-literowy alfabet - głagolicę.
Uczniowie Cyryla i Metodego kontynuowali ich misję na wschodzie i południu Słowiańszczyzny. Skomplikowaną głagolicę w pismach liturgicznych z czasem zastąpiła prostsza, wzorowana na alfabecie greckim cyrylica. Papież Jan Paweł II nadał im tytuł patronów Europy. W ikonografii święci przedstawiani są w strojach pontyfikalnych jako biskupi greccy lub łacińscy. Ich atrybutami są: krzyż, księga i rozwinięty zwój z alfabetem słowiańskim.
Komentarze (52)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarszeNie wiem ile procentowo nowych monet z Cyrylem i Metodym będzie w stosunku do wszystkich monet będących w obiegu w UE, ale:
1. Jakie jest prawdopodobieństwo, że osoba spoza Słowacji będąc na Słowacji (bo rozumiem, że monety wejdą w obieg na Słowacji a nie będą rozsyłane do wszystkich krajów UE) trafi na taką monetę, nie wyda jej przed wyjazdem ze Słowacji i zbierze ją do swojego kraju ?
2. Jakie jest prawdopodobieństwo, że moneta, która dostanie się poza granice Słowacji, trafi do rąk osoby, która zwróci na to uwagę i nie będzie chciała jej przyjąć, bo jest tam krzyż na ornacie świętego, czy aureola nad ich głową ?
Może któryś z matematyków jest to w stanie policzyć ?
Dla mnie jest tylko bicie piany, aby rozdmuchać temat.
Nie rozumiem stanowiska Słowacji, która podporządkowała się zaleceniom Komisji UE. Przecież było to tylko zalecenie a nie obowiązek.
Widzę, że w ramach poprawności politycznej idziemy w kierunku Szwajcarii, która przystąpiła do projektu europejskiego COMENIUS - wymiany doświadczeń i uczenia siebie nawzajem poprzez wymianę wielokulturową młodzieży i nauczycieli szkół partnerskich. Otóż na zaproszenie jednej ze szkół ze stolicy Szwajcarii została zaproszona na warsztaty na temat. tolerancji, młodzież z opiekunami ze szkoły katolickiej w Polsce (o czym w Szwajcarii wiedzieli). Jakie było zdziwienie dyrektora ze Szwajcarii, że z młodzieżą na warsztaty przyjechała siostra zakonna. Jeszcze większego szoku doznał, jak okazało się, że jest ona dyrektorem tej szkoły. Prawo Szwajcarii zabrania wstępu na teren szkoły osobom, które posiadają jakiekolwiek odznaki wiary - w ramach neutralności religijnej. Gdyby zamiast habitu była ubrana w bikini, to by mogła wejść na warsztaty :). Ponieważ jako siostra zakonna była ubrana w habit jako osoba zaproszona nie mogła uczestniczyć w warsztatach o TOLERANCJI !!!
Na domiar złego 4 godziny później na warsztaty na temat TOLERANCJI przyjechała grupa z Anglii a wśród niej nauczycielka i uczennice ubrane w stroje muzułmańskie. Tu już dyrektor szwajcarski nie chcąc wywoływać konfliktu międzynarodowego z islamem dopuścił całą grupę z Anglii na warsztaty.
PROSZĘ ZAUWAŻYĆ JAK W CIĄGU 4 GODZIN POTRAFI SIĘ ZMIENIĆ INTERPRETACJA PRAWA, W ZALEŻNOŚCI KOGO TEN SAM PRZEPIS DOTYCZY - CZY KATOLIKA, CZY MUZUŁMANINA.
Nie jestem ani eurosceptykiem, ani euroentuzjastą, ale coraz bardziej nie podoba mi się kierunek w jakim idzie UE
TO JUŻ ZAHACZA O PARANOJE .
:)))
Podstawowym celem działalności Dzieła jest zdobywanie władzy i wpływów. Mówi się wśród członków, że za jakiś czas z Kościoła katolickiego pozostanie jedynie Opus Dei. Zwracają na to uwagę nawet sami członkowie Kościoła:
"Drodzy Bracia i Przyjaciele z Opus Dei! (...) Temu, że posiadacie wielką władzę, dużo pieniędzy, liczne stanowiska w polityce i kulturze, że najwyraźniej dążycie do obejmowania stanowisk kluczowych, które pozwalają sprawować kontrolę nad wieloma sprawami dziejącymi się na świecie i w Kościele, a tym samym rządzić nimi według własnych planów, że stosujecie mądrą, dyskretną taktykę w celu osiągnięcia tych stanowisk jak najszybciej i bez rozgłosu — temu nie można nic zarzucić. Władza sama w sobie nie jest niczym złym. Najważniejsze, decydujące pytanie brzmi: Po co wam ona? Co z nią zrobicie? Jakiego ducha macie zamiar szerzyć za pomocą tych środków?" (szwajcarski teolog, kardynał Hans Urs Von Balthasar, konserwatysta, 1988.