Niemcy są jedynym - oprócz Francji - krajem, w którym wydawane jest kontrowersyjne pismo.

Na okładce tygodnika Merkel przedstawiona została podczas wizyty w warsztacie Volkswagena. Kanclerz leży na brzuchu na podnośniku, a pracownik stacji mówi do niej: "Zmienimy rurę wydechową i jeszcze cztery lata pani pociągnie", nawiązując w ten sposób do decyzji szefowej rządu o ubieganie się o kolejną czteroletnią kadencję.

Reklama

Wewnątrz pierwszego numeru niemieckiej wersji tygodnika aż roi się od karykatur Merkel, porównywanej ze względu na uporczywe trwanie w fotelu kanclerza do Helmuta Kohla, a nawet do zmarłego niedawno przywódcy kubańskiego Fidela Castro.

"Wybraliśmy Niemcy, ponieważ byliśmy tutaj bardzo ciepło przyjmowani" - tłumaczy redakcja "Charlie Hebdo" decyzję o wydawaniu niemieckiej wersji.

Do czterech razy sztuka? Merkel chce się ubiegać o fotel kanclerza
Do czterech razy sztuka? Merkel chce się ubiegać o fotel kanclerza

Zobacz również
Redakcja tygodnika w Paryżu została blisko dwa lata temu zaatakowana przez dżihadystów. 7 stycznia 2015 roku bracia Kouachi dokonali ataku na redakcję znanego z karykatur Mahometa pisma. Sprawcy, deklarujący, że chcą pomścić proroka, zabili 12 osób, w tym pięciu rysowników tygodnika.

Wydanie "Charlie Hebdo", które ukazało się tydzień po zamachu, rozeszło się w Niemczech w nakładzie 70 tys. egzemplarzy pomimo tego, że dostępne było tylko w języku francuskim.

Niemieckie wydanie ukazało się w nakładzie 200 tys. egzemplarzy i ma 16 stron. Większość tekstów stanowią tłumaczenia z wydania oryginalnego, jednak redakcja deklaruje, że będzie publikowała też teksty napisane specjalnie dla czytelnika niemieckiego.

Redaktor naczelna niemieckiego wydania pracuje pod pseudonimem Minka Schneider - od czasu zamachów adres redakcji nie jest znany opinii publicznej, a dziennikarze pracują pod ochroną policji.

W wywiadzie dla agencji dpa Schneider zwraca uwagę na różnice między francuskimi a niemieckimi satyrykami. Jej zdaniem niemieccy koledzy mają "nożyce w głowie" - ulegają autocenzurze ze względu na polityczną poprawność, argumentując: "Tego nie można (narysować)". Natomiast "Charlie Hebdo" nie stroni od obraźliwych karykatur i tekstów.