Informację o śmierci byłego mera Moskwy potwierdził jego dawny zastępca i obecny gospodarz miasta Siergiej Sobianin. Na swoim Twitterze Sobianin wyraził kondolencje z powodu śmierci Łużkowa, zaznaczając, że rządził on stolicą Rosji "w trudnych czasach postsowieckich i wiele uczynił dla miasta i mieszkańców Moskwy".

Reklama

Telewizja REN TV przekazała, że Łużkow zmarł w szpitalu w Monachium, gdzie przechodził operację serca. Inne media poinformowały, powołując się na źródła z otoczenia Łużkowa, że przebywał on w jednym z krajów europejskich.

Jurij Łużkow urodził się 21 września 1936 roku w Moskwie. Ukończył Instytut Przemysłu Petrochemicznego i Gazowego im. Gubkina w Moskwie uzyskując specjalność inżyniera-mechanika. Od 1964 roku pracował na różnych stanowiskach w ministerstwie przemysłu chemicznego ZSRR. W czerwcu 1991 roku został wybrany na wicemera Moskwy, a 4 czerwca 1992 roku, gdy ze stanowiska mera odszedł Gawrił Popow, objął ten urząd. Później, pod koniec lat 90., wspierany wówczas przez potężnego premiera Jewgienija Primakowa, walczył o schedę po prezydencie Rosji Borysie Jelcynie. Przegrał jednak z wyznaczonym przez Jelcyna następcą - obecnym prezydentem Władimirem Putinem.

W 1999 roku Łużkow był jednym z założycieli bloku politycznego Ojczyzna - Cała Rosja, a w latach 2001-2010 zasiadał we władzach rządzącej partii Jedna Rosja.

Trzykrotnie Łużkow był wybierany w bezpośrednich wyborach mera Moskwy i był jednym z najdłużej urzędujących szefów regionów we współczesnej Rosji. Jako mer stolicy przeżył trzy kampanie prezydenckie, sześć parlamentarnych, 10 premierów, dwie wojny w Czeczenii i kryzys finansowy. Znany był z populistycznych i nacjonalistycznych poglądów.

Reklama

Za jego rządów liczba mieszkańców Moskwy rosła, poprawiły się statystyki demograficzne i spadało bezrobocie, ale rosła też przestępczość, zmniejszała się liczba miejsc w szpitalach i przedszkolach. Opozycja oskarżała władze stolicy o systemową i rozrośniętą korupcję, a samego Łużkowa - o lobbowanie interesów sektora budowlanego, w tym firmy należącej do jego żony, najbogatszej kobiety w Rosji, Jeleny Baturinej. Łużkow konsekwentnie zaprzeczał, by jego działalność jako mera przekładała się na dochody żony, a tych, którzy twierdzili, że jest inaczej, pozywał do sądu.

28 września 2010 roku ówczesny prezydent Dmitrij Miedwiediew podpisał dekret o dymisji Łużkowa w związku z utratą zaufania. Decyzję tę poprzedziła polemika Łużkowa z Miedwiediewem na łamach prasy, dotycząca wytyczenia autostrady Moskwa-Petersburg przez las w podmoskiewskich Chimkach. Już wcześniej mer Moskwy publicznie krytykował reformy wprowadzane w Rosji przez Miedwiediewa.

Reklama

Od 2013 roku Łużkow zajmował się rolnictwem i hodowlą, m.in. kierował przedsiębiorstwem rolniczo-przemysłowym w obwodzie kaliningradzkim.