Dzień Niepodległości jest obchodzony przez wiele narodów na całym świecie. Symbolizuje moment, w którym dane państwo odzyskało suwerenność i niezależność polityczną. To dzień pełen celebracji, ale również refleksji. Sporo krajów przebyło bowiem długą i często trudną drogę do wolności. Zazwyczaj jest to najważniejsze święto narodowe, które obchodzi się z przepychem. W każdym kraju wygląda to jednak nieco inaczej.

Reklama

Dzień Niepodległości w Stanach Zjednoczonych — radosne świętowanie

Święto Niepodległości w USA jest obchodzone 4 lipca. Dzień upływa pod znakiem radosnego świętowania. To rocznica ogłoszenia Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych, co oznaczało uniezależnienie od Wielkiej Brytanii. Kongres podpisał deklarację w 1766 roku. 4 lipca w USA, podobnie jak 11 listopada w Polsce, jest dniem wolnym od pracy. Amerykanie bardzo hucznie obchodzą święto, organizując kolorowe parady, festyny, koncerty, grille, pokazy fajerwerków i konkursy. Przed domami wywieszane są flagi. Poza tym sporo osób nosi kotyliony lub całe stroje w amerykańskich barwach.

Reklama
Reklama

Obchodom towarzyszy atmosfera radości oraz dumy z kraju. Stałym elementem są przemówienia polityków oraz spotkania prezydenta z weteranami wojennymi. Nietypowym elementem święta jest przyznawanie obywatelstwa imigrantom. Oprócz tego bazy wojskowe oddają salwy honorowe. Warto dodać, że wielu Amerykanów żywi do swojego kraju naprawdę gorące uczucia oraz szacunek.

Święto Niepodległości w Niemczech — festyny i przedstawienia

Dla naszych zachodnich sąsiadów najważniejszym świętem narodowym jest Dzień Jedności obchodzony 3 października. Tego dnia w 1990 roku doszło do zjednoczenia NRD i RFN na mocy traktatu. Sama data budzi nieco kontrowersji, bowiem zdaniem wielu osób nie symbolizuje żadnego wydarzenia, a jedynie wejście w życie aktu prawnego. Ogromna grupa Niemców uważa, że Dzień Niepodległości powinien być obchodzony 9 listopada. Upamiętnia on upadek muru berlińskiego w 1989 roku.

Jak Niemcy świętują Dzień Jedności? Atmosfera uroczystości jest bardzo radosna. Nie brakuje wspólnej zabawy, a nawet tańców. Stałym elementem są też ogromne i huczne festyny, określane jako “przyjęcia obywatelskie”. Każdego roku odbywają się one w innym kraju związkowym, czyli landzie, a oprócz tego w Berlinie. W stolicy kraju organizowane są koncerty i wydarzenia kulturalne. Dla uczestników przygotowane są trunki oraz jedzenie. Sama impreza trwa aż 3 dni. Inne atrakcje to karaoke, karuzele i przedstawienia teatralne. Święto Niepodległości w Niemczech jest dniem wolnym od pracy.

Podwójne świętowanie na Litwie

Nietypowy zwyczaj panuje na Litwie.Kraj świętuje swój Dzień Niepodległości aż dwa razy. 16 lutego obchodzi się rocznicę podpisania aktu ogłoszenia niepodległości z 1918 roku. Kolejne święto przypada 11 marca. Tego dnia parlament ogłosił przywrócenie suwerenności. W 1990 roku Litwa przestała być bowiem republiką radziecką. Obchody w kraju są bardzo uroczyste i tradycyjne. 16 lutego odbywają się wizyty na Cmentarzu Rossa, gdzie składa się wieńce na grobach sygnatariuszy aktu niepodległościowego. Tego dnia prezydent odznacza zasłużone osoby i wygłasza przemówienia. Odbywają się także salwy honorowe.

Po południu ma miejsce przemówienie Vytautasa Landsbergisa, który był pierwszym demokratycznym przywódcą w 1990 roku. Wieczorem w Wilnie zapalane są tradycyjne ogniska. 11 marca główne obchody mają miejsce w litewskim sejmie. Przed parlamentem podnoszone są flagi państw bałtyckich. Stałym elementem jest także pochód, w którym uczestniczą tysiące mieszkańców. Określa się go jako marsz antynacjonalistyczny.

Kontrowersyjne Święto Wyzwolenia Włoch

Jak wygląda świętowanie we włoskim stylu? Jest dość emocjonująco, przede wszystkim dlatego, że część polityków oraz zwolenników prawicy całkowicie odcina się od uroczystości. Święto Wyzwolenia Włoch jest obchodzone 25 kwietnia. Data upamiętnia wyzwolenie północnych miast od nazistowskiej okupacji oraz faszyzmu. To także symboliczny koniec II wojny światowej we Włoszech. Dzień Niepodległości jest obchodzony jako święto narodowe z licznymi manifestacjami oraz przedstawieniami. Włosi najhuczniej świętują w Rzymie na Placu Weneckim.

Co roku uroczystość mija w klimacie polemik oraz podziałów związanych z oceną faszyzmu i działań Mussoliniego. Część prawicowych polityków domaga się oddawania hołdu ofiarom antyfaszystowskiej partyzantki. To z kolei skutkuje ostrą krytyką ze strony lewicy. Spore podziały są widoczne podczas obchodów w stolicy. Samo święto nie przypomina 11 listopada w Polsce, ani pod względem rozmiarów, ani znaczenia.

Francuski Dzień Niepodległości, czyli początek rewolucji

14 lipca jest najważniejszym świętem narodowym dla Francuzów. To symbol rozpoczęcia rewolucji francuskiej, która zaczęła się od zdobycia Bastylii przez paryski lud w 1789 roku. Więzienie było kojarzone z opresyjną monarchią absolutną Ludwika XVI. W całej Francji odbywają się imprezy i festyny. Na Polach Elizejskich w Paryżu ma miejsce ogromna parada wojskowa. Organizowane są także mniejsze lokalne festyny, które często trwają od 13 do 15 lipca. Nie brakuje pokazów sztucznych ogni, koncertów oraz zabaw ulicznych.

Francuzi uroczyście odśpiewują Marsyliankę, czyli swój hymn państwowy. Ciekawym elementem uroczystości są wielkie bale organizowane przez strażaków. Odbywają się one w remizach i mają charakter charytatywny. Całe święto upływa pod znakiem zabawy.

Jak widać, każdy kraj w nieco inny sposób podchodzi do celebrowania uroczystości. Niewątpliwie ma to związek z historią danego państwa, przyjętymi tradycjami oraz znaczeniem święta dla tożsamości narodowej.