Pomodlą się za tych, co pracują w telewizji

O godz. 17 w kościele św. Andrzeja przy ul. Grodzkiej 54 odbędzie się msza św. pod przewodnictwem kard. Franciszka Macharskiego.

"W 1958 r. papież Pius XII ogłosił św. Klarę +niebiańską przed Bogiem patronką telewizji+. Siostry klaryski, choć same nie oglądają telewizji, to jednak pamiętają w modlitwie o tych, którym patronuje założycielka ich zakonu" - powiedział o. Szewek.

Jak podawał w XIII wieku pisarz i franciszkanin Tomasz z Celano w księgach zaliczanych do tzw. Źródeł Franciszkańskich, kiedy św. Klara na rok przed śmiercią leżała schorowana w łóżku i z tego powodu nie mogła uczestniczyć w pasterce, to w nadprzyrodzonej wizji - jakby na telebimie - zobaczyła zebranych ludzi w kościele św. Franciszka w Asyżu i w sposób duchowy uczestniczyła we mszy, widząc i słysząc wszystko, co tam się działo.

"Słyszała braci radośnie śpiewających psalmy, uważała na melodie kantorów, wreszcie słyszała granie instrumentów. Doznała jeszcze większego cudu, gdyż zobaczyła żłóbek Pański" - cytuje franciszkanin relację Tomasza z Celano. W relacji zawarte też są słowa samej św. Klary, że słyszała "dosłownie całe nabożeństwo, jakie było odprawiane tej nocy w kościele św. Franciszka".

Jak poinformował o. Szewek, Kraków jest jedynym miastem w Polsce, w którym mieszkają siostry klaryski i znajdują się oddziały wszystkich największych stacji telewizyjnych. Msze za ludzi telewizji sprawowane są przy ul. Grodzkiej od roku 2005.

Klara z Asyżu, święta Kościoła katolickiego, urodziła się w 1193 lub 1194 roku, zmarła 11 sierpnia w 1253 roku. Była zakonnicą, duchową córką Franciszka z Asyżu, współzałożycielką wspólnoty klarysek. Jest patronką m.in. Asyżu i Florencji, zakonu klarysek i kapucynek, bieliźniarek, hafciarek i praczek oraz radia i telewizji.

Klaryski żyją w ścisłej klauzurze, w ubóstwie i pokucie oraz w adoracyjnym skupieniu. Utrzymują się z pracy przy naprawie i szyciu szat kościelnych oraz paramentów liturgicznych. Przyjmują też jałmużnę. W Krakowie siostry klaryski osiedliły się na stałe przy kościele św. Andrzeja ok. 1320 r. Obecnie mieszka tam ponad 30 zakonnic.