Subskrybuj nas na Youtube
Dekret Konferencji Episkopatu Polski w sprawie wystąpień z Kościoła i powrotu do jego wspólnoty obowiązuje od 19 lutego 2016 r.
W zasadach dotyczących apostazji z 2008 r. warunkiem koniecznym do złożenia takiego oświadczenia było ponadto stawienie się apostaty u proboszcza w towarzystwie dwóch świadków. W dekrecie nie ma już obowiązku stawiennictwa dwóch świadków.
Jakich formalności trzeba dopełnić?
Aby akt formalnego wystąpienia z Kościoła został uznany za skuteczny kanonicznie musi być dokonany przez:
- osobiste złożenie własnoręcznie podpisanego pisma, w którym odstępca wyraźnie przedstawia swoją wolę opuszczenia Kościoła w obecności proboszcza swego miejsca zamieszkania
Oświadczenie powinno zawierać także:
- dane personalne odstępcy
- dokładne dane dotyczące daty i parafii chrztu (jeżeli chrzest mial miejsce w innyj parafi należy załączyć świadectwo chrztu).
- informację o tym, iż odstępca dokonuje tego aktu dobrowolnie i ze świadomością konsekwencji, jakie ów akt pociąga za sobą.
- być podpisane przez odstępcę
Nasz akt apostazji nie będzie ważny jeśli oświadczenie złożymy:
- przed urzędnikiem cywilnym
- przesłane drogą pocztową czy elektroniczną.
Podczas spotkania kapłan powinien poinformować o konsekwencjach prawnych wynikających ze złożenia oświadczenia o woli wystąpienia z Kościoła, przede wszystkim o zaciąganej karze ekskomuniki latae sententiae. Skutkiem tego odstępca nie może być np. chrzestnym, świadkiem bierzmowania czy zawarcia małżeństwa. Apostata nie ma też prawa do kościelnego pogrzebu.
Proboszcz nie wystawi żadnego zaświdczenia o dokonaniu aktu, ale może umieścić na świadectwie chrztu adnotację o wystąpieniu z Kościoła.
Jak wrócić do Kościoła?
Pomimo apostazji, ze względu na niezniszczalny charakter sakramentu chrztu, odstępca ma możliwość powrotu do wspólnoty Kościoła. Odpowiednią pisemną prośbę winien złożyć przed proboszczem swego miejsca zamieszkania. Jeśli kapłan uzna, że taka osoba jest gotowa do powrotu do życia sakramentalnego, zwraca się w jej imieniu do biskupa miejsca, który decyduje o uwolnieniu z ciążącej kary ekskomuniki.