Wielki Czwartek. Kiedy wypada? Co oznacza?

Wielki Czwartek jest dniem szczególnie ważnym dla katolików, ponieważ w tym dniu obchodzona jest uroczystość Wieczerzy Pańskiej, podczas której Jezus ustanowił sakrament Eucharystii. W czasie Wieczerzy Pańskiej Jezus poświęcił chleb i wino, dając swoim uczniom do jedzenia i picia i mówiąc: "To jest moje ciało, które jest za was wydawane; czyńcie to na moją pamiątkę" oraz "To kielich jest Nowym Przymierzem we krwi mojej, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów".

Wielki Czwartek jest również dniem, w którym Kościół wspomina ostatnią wieczerzę Jezusa z uczniami, a także Jego modlitwę w Ogrodzie Oliwnym i pojmanie przez żołnierzy. W kościołach na całym świecie w tym dniu celebrowana jest Msza Wieczerzy Pańskiej, podczas której wierni mają okazję do przyjęcia Komunii Świętej.

Podczas mszy w trakcie hymnu Chwała na wysokości biją wszystkie dzwony w świątyni. Po zakończeniu śpiewu dzwony i organy milkną (mogą być jednak nadal używane dla podtrzymania śpiewu). Dzwonki aż do rozpoczęcia Chwała na wysokości nocnej Mszy Wigilii Paschalnej są zastąpione przez kołatki.

W niektórych kościołach odbywa się obrzęd obmycia nóg dwunastu osobom, czyli tzw. „Mandatum”. Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej konsekruje się dostateczną ilość komunikantów, aby wystarczyły na dzień obecny i następny. Po modlitwie po Komunii następuje zazwyczaj wręczenie kwiatów i upominków kapłanom.

Po zakończeniu Wieczerzy Najświętszy Sakrament przenosi się do kaplicy adoracji, zwanej ciemnicą (na pamiątkę uwięzienia Jezusa po Ostatniej Wieczerzy), gdzie adoruje się go do późnych godzin nocnych i przez cały Wielki Piątek. Podczas przenosin Najświętszego Sakramentu śpiewa się hymn św. Tomasza „Sław języku tajemnicę” (Pange Lingua Gloriosi). Po zakończeniu liturgii obnaża się ołtarz, zdejmując świece, mszał, krzyż i obrus (łac. denudatio altaris). Gest ten symbolizuje koniec wieczerzy, odarcie Chrystusa z szat oraz opuszczenia Go przez bliskich. Sam ołtarz bowiem jest symbolem Chrystusa. Niegdyś zachowywano także zwyczaj zmywania mensy ołtarzowej wodą z winem na znak, iż z serca Jezusa wypłynęły krew i woda. Tabernakulum pozostaje otwarte i puste, a wieczna lampka zgaszona.