W 2023 r. odnotowano 927 przypadków zachorowań na krztusiec, a do połowy października br. - 20 677 przypadków. Tylko w ostatnich dwóch tygodniach zachorowało 3849 osób.

Szczepienia na krztusiec

W przypadku krztuśca chorują i dzieci, i dorośli. Z danych opisanych niedawno przez "Rzeczpospolitą" wynika, że w grupie wiekowej do 4 lat odnotowano 2374 zachorowania na krztusiec, wśród dzieci między 5. a 9. rokiem życia – 2405, w wieku 10–14 lat – 4039, a wśród osób między 15. a 19. rokiem życia – 1346 przypadków. Jednocześnie we wskazanym okresie z powodu krztuśca hospitalizowano 2180 osób, a w czerwcu odnotowano zgon noworodka chorego na koklusz.

Reklama

Szczepienie na krztusiec jest obowiązkowe dla dzieci i powtarzane kilka razy począwszy od drugiego miesiąca życia. W przypadku dorosłych to szczepienie zalecane - jako szczepienie przypominające co 10 lat. Jest ono w tym przypadku płatne.

Od połowy października br. za darmo mogą szczepić się przeciwko tej chorobie kobiety w ciąży między 27. a 36. tygodniem ciąży. Jeśli ciąża będzie zagrożona przedwczesnym porodem, kobieta będzie mogła się zaszczepić już po 20. tygodniu ciąży – o tym zdecyduje lekarz, który prowadzi ciążę. "Ta choroba bezpośrednio zagraża dzieciom, które jeszcze nie zostały zaszczepione. Pierwszą dawkę obowiązkowego szczepienia ochronnego dziecko otrzymuje dopiero w 2. miesiącu życia. Tymczasem szczepienie kobiet w ciąży chroni dzieci od chwili narodzin" - wyjaśnił decyzję o refundacji resort zdrowia.

Reklama

Objawy krztuśca

Krztusiec jest ostrą chorobą zakaźną układu oddechowego o charakterze nawracającym, która łatwo szerzy się z osoby na osobę drogą powietrzno-kropelkową poprzez kropelki wytwarzane podczas kaszlu, kichania, mówienia itp.

Objawy (pojawiają się ok. 7-10 dni po zakażeniu) to gorączka, katar i łagodny kaszel stopniowo przekształcający się w kaszel napadowy, który utrzymuje się nawet do 2-4 tygodni. U niemowląt napad kaszlu może zakończyć się całkowitym bezdechem lub drgawkami, złamaniami żeber, dlatego krztusiec opisywany jest jako najbardziej niebezpieczna choroba dla tej grupy wiekowej. U młodzieży i osób dorosłych przebieg zachorowania jest zwykle łagodniejszy, co powoduje, że postawienie prawidłowej diagnozy może być utrudnione.