By przekonać się, ile mógł ważyć T.rex oraz jak gruby były hadrozaur, paleontolodzy z Univeristy of Manchester wykorzystali LiDAR. Technologia ta polega na skanowaniu przestrzennych obiektów przy pomocy promieni lasera. jest ona wykorzystywana w różnego rodzaju radarach (takie radary posiada np. łazik Mars Phoenix) i miernikach odległości . Tym razem naukowcy wykorzystali LiDAR to zeskanowania szkieletów pięciu gatunków dinozaurów, co umożliwiło stworzenie trójwymiarowych, komputerowych modeli gadów.
"Nasza technika pozwala na zobaczenie i zdecydowanie, jak grube lub szczupłe mogły być dinozaury za życia" - mówi Karl Bates, biomechanik z University of Manchester. "Można np. stworzyć szkielet z wielkim brzuszkiem. Potem każdy, zarówno pięciolatek, jak i profesor, może go zobaczyć i powiedzieć: Myślę, że teraz dinozaur wygląda za grubo lub za chudo".
W ten sposób paleontologom udało się stworzyć wirtualne modele tyranozaura, drapieżnego Acrocanthosaurusa atokensisa, przypominającego nieco strusia Strutiomimum sedens, roślinożernego Edmontosaurusa annectens oraz hadrozaura.
Dobierając tężyznę zwierząt, naukowcy wychodzili z założenia, że niższa waga ułatwiałaby zwierzętom poruszanie, zdobywanie pożywienia i mniej obciążałaby układ oddechowy. W czasie symulacji ustalono, że np. duże osobniki T. reksy mogłyby ważyć 9 ton, a mniejsze - ok. 7 ton.