Jadwiga Staniszkis
socjolog

Współcześni mężczyźni są bardziej kobiecy w takim sensie, w jakim kiedyś były kobiety. Charakteryzuje ich miękkość, chwiejność, zagubienie, chowanie się za formą. Jeszcze parę lat temu mówiło się o uniseksach. Teraz sytuacja się zmieniła, bo kobiety ewoluowały, przede wszystkim emocjonalnie i psychicznie, a mężczyźni pozostali w miejscu - zakłopotani i zagubieni. Wielu z nich przyjmuje rozmaite strategie obronne. Próbuje ratować się albo sposobami kobiecymi, to znaczy wykorzystując swój urok, wdzięk, albo przyjmując postawę narcystyczną. Dużo więcej wagi przykładają do swego wyglądu. Bierze się to głównie z tego, że dzisiejsi mężczyźni są trochę zaskoczeni tym, jak bardzo zmieniły się dzisiejsze kobiety. I tym, że te zmienione kobiety znacznie łatwiej i lepiej korespondują ze zmienionym światem społecznym i politycznym. Mężczyźni nadal myślą w kategoriach walki, hierarchii i statusu i nie zdążyli się przystosować do takiego sposobu myślenia i działania, jaki reprezentują kobiety. Czyli myślenia w kategoriach łączenia przeciwieństw i rozwiązywania problemów.

Monika Olejnik
dziennikarka Radia ZET

Dzisiejsi mężczyźni są ambitni, zadbani i przystojni. Zmiany kulturowe ostatnich lat miały na nich duży wpływ. I to pozytywny. Przede wszystkim na pewno zaczęli bardziej dbać o siebie, co nie było przedmiotem szczególnej troski ich poprzedników. Skupieni raczej na sobie niż na kobietach. Są bardziej egoistyczni. Myślą więcej o sobie.

Manuela Gretkowska
pisarka

Po co dzień mężczyzn w Polsce? Skoro i tak mają ciągły karnawał, a w nim przebierają się najczęściej za własnych ojców. I to z czasów, gdy w Polsce trudno się było dobrze ostrzyc czy ubrać. Z żelem we włosach, źle ubrani, są ani estetyczni, ani nowocześni. Brak im smaku. Polski inteligent nadal znaczy: zaniedbany i niezważający na rzeczy przyziemne. Po 40. szczupła sylwetka czy trochę dłuższe włosy to wyjątek. A ci mężczyźni, którzy zachowali młodzieńczy wygląd, muszą się tłumaczyć. Czy to pan po podstawówce ze wsi, czy abolwent świetnej uczelni w dużym mieście - każdy z nich, jeśli jest w związku, pracuje o 10 godzin tygodniowo mniej niż jego partnerka.
Charakterystyczne dla polskich mężczyzn jest też niczym nieuzasadnione zadowolenie z siebie. Niestety, nie ma z czego, bo różnica między polskim mężczyzną a europejskim - w wyglądzie i estetyce - jest mniej więcej taka jak między neandertalczykiem a człowiekiem z Kromanion. Polscy mężczyźni są znakomici w łóżku. W efekcie czego tak znakomicie się reprodukują.

Kazimiera Szczuka
Najpełniejszy obraz mężczyzny wyłania się z literatury, i to autorstwa współczesnych polskich pisarzy, takich jak Marek Kochan, Dawid Bieńkowski, Krzysztof Varga czy Mariusz Sieniewicz. Z ich pisarstwa można wnosić, że model mężczyzny ułańsko-maczystowskiego odchodzi w przeszłość i staje się obiektem satyry, że tradycja szarży i ostrogi zaczyna mężczyznom ciążyć. W ich książkach widać ostrą krytykę istniejącego wzorca męskości, dlatego próbują przedefiniować męską rolę. Z literatury wyłania się obraz mężczyzny szukającego swojej tożsamości, ale też bardzo bezradnego. Zagubionego, sfrustrowanego i niedojrzałego. U wszystkich tych autorów widzimy, że mężczyźni poszukują nowej roli.

Justyna Pochanke
dziennikarka TVN

Polscy mężczyźni są przeróżni: i fantastyczni, zadbani, a niektórzy wręcz wymuskani, i kloszardzi, playboje, nieśmiali... Jest ich cała gama i na szczęście nie da się znaleźć wspólnego mianownika. Kiedyś było to prostsze, bo przynajmniej na zewnątrz wszyscy byliśmy tacy sami, w jednym szarym formacie. Kiedy idę ulicą, w polu widzenia mam co najmniej czterdziestkę panów i już na pierwszy rzut oka każdy z nich jest inny. A jak bardzo, przekonać się można przy nieco głębszym poznaniu. Dlatego łatwiej byłoby mi opowiedzieć o moim mężczyźnie niż o polskich mężczyznach jako takich. Mnie udało się znaleźć człowieka, który odnalazłby się w każdej szerokości geograficznej.













Reklama