Subskrybuj nas na Youtube
Maltańska eurodeputowana Roberta Metsola, która zastąpiła Sassolego (na sesji PE - PAP) we wrześniu podczas orędzia o stanie Unii, ogłosiła swoją kandydaturę kolegom w poniedziałek wieczorem i podobno ma poparcie (szefa grupy EPL Manfreda) Webera. Austriacki eurodeputowany Othmar Karas jest jedynym kandydatem, który oficjalnie zadeklarował chęć ubiegania się o stanowisko - informuje "Politico", dodając jednocześnie, że inni wymieniani potencjalni kandydaci to holenderska eurodeputowana Esther de Lange i była premier Polski Ewa Kopacz.
Wielu popiera pomysł, by na czele instytucji UE znalazła się proeuropejska postać ze wschodniego kraju, biorąc pod uwagę obecne napięcia między Brukselą a wschodnimi członkami UE - wskazuje "Politico".
Grupa Europejskiej Partii Ludowej informowała wcześniej, że do końca listopada wybierze swojego kandydata na nowego szefa Parlamentu Europejskiego. Kadencja obecnego przewodniczącego Davida Sassolego z grupy Socjalistów i Demokratów upływa w styczniu.
Po ostatnich wyborach do PE grupy EPL, Socjalistów i Demokratów oraz Odnowić Europę 3 lipca 2019 r. zawarły umowę, zgodnie z którą zobowiązały się do wyboru kandydata Socjalistów i Demokratów na przewodniczącego europarlamentu w pierwszej połowie kadencji parlamentarnej oraz kandydata z grupy EPL w drugiej połowie.
Grupa EPL potwierdziła we wrześniu swoje zobowiązanie do przestrzegania tej umowy oraz wezwała inne grupy polityczne do honorowania jej "w tym samym duchu lojalnej współpracy, co w pierwszej połowie kadencji".
Wybory przewodniczącego Parlamentu Europejskiego
Do 1979 roku przewodniczących PE wybierano co rok lub co dwa lata. Od pierwszych wyborów powszechnych do PE w 1979 r. szefa europarlamentu wyłania się na dwa i pół roku z możliwością ponownego wyboru. Podczas każdej kadencji parlamentarnej pierwsze wybory odbywają się zazwyczaj w lipcu, bezpośrednio po wyborze nowego składu Parlamentu, a drugie – dwa i pół roku później, w styczniu.
Zgodnie z art. 14 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) Parlament Europejski wybiera swojego przewodniczącego spośród własnych posłów. Procedurę obecnych wyborów określono w Regulaminie PE.
Przewodniczącego wybiera się w oparciu o nominacje, które można składać przed każdą rundą głosowania za zgodą nominowanych. Propozycje nominacji pochodzą od grup politycznych, ale mogą również pochodzić od grupy posłów osiągającej co najmniej tzw. małe kworum, czyli jednej dwudziestej (38) posłów do Parlamentu.
Głosowanie jest tajne. Do stycznia 2017 r. przepisy przewidywały, że jeżeli liczba kandydatów w wyborach przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów jest niższa od liczby stanowisk pozostających do obsadzenia lub jej równa, wyboru można dokonać przez aklamację. Od stycznia 2017 r. w takiej sytuacji wyboru dokonuje się przez aklamację, chyba że liczba posłów lub grup politycznych osiągających co najmniej tzw. duże kworum, czyli jedna piąta posłów (150), wystąpi o głosowanie tajne.
Jest jednak mało prawdopodobne, aby zapis ten miał zastosowanie do wyborów przewodniczącego, w których tradycyjnie o urząd ubiega się więcej niż jeden kandydat.
Przewodniczącego wybiera się bezwzględną większością oddanych głosów, tzn. 50 proc. + 1 (a nie bezwzględną większością posłów). Głosy wstrzymujące się oraz nieważne nie liczą się. Przewiduje się nie więcej niż cztery rundy głosowania. Jeżeli po trzecim głosowaniu nie osiągnięto bezwzględnej większości, czwarte głosowanie ogranicza się do dwóch kandydatów, którzy w trzecim głosowaniu otrzymali największą liczbę głosów, a zwycięzcą jest kandydat, który w ostatnim głosowaniu osiągnie lepszy wynik.
W przypadku oddania równej liczby głosów na obydwu kandydatów podczas czwartego głosowania zwycięzcą jest starszy kandydat. PE informuje, że "podczas wyboru przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów wskazane jest zapewnienie sprawiedliwej reprezentacji opcji politycznych, a także równowagi geograficznej i równowagi płci".