Media publiczne na świecie: Standardy inne niż w Polsce. Jak jest w Niemczech, USA i Wielkiej Brytanii?

Media publiczne w Polsce i Europie

Działalność polskich mediów publicznych regulowana jest ustawą o radiofonii i telewizji. Co do zasady są one finansowane z abonamentu RTV oraz z reklam. W ostatnich latach dotowane były jednak miliardowymi rządowymi rekompensatami.

Abonament radiowo-telewizyjny jest standardem finansowania mediów publicznych w połowie krajów Unii Europejskiej (np. w Niemczech, Francji, Grecji czy we Włoszech) oraz w Wielkiej Brytanii. Głównie ze środków publicznych utrzymywani są natomiast państwowi nadawcy m.in. w Hiszpanii, na Litwie, Łotwie i w Estonii, w Finlandii, Holandii i Belgii.

Media publiczne w Niemczech

Niemieccy nadawcy publiczni - ARD, ZDF i Deutschlandradio również są ustawowo zobowiązani do realizacji misji publicznej. Media finansowane są z abonamentu. Musi go płacić każde gospodarstwo domowe, niezależnie od tego czy posiada odbiornik RTV. Na rządowe dotacje publiczne media nie mogą liczyć. Reklamy emitowane są sporadycznie.

Sposób przekazu w niemieckich mediach jest znacznie bardziej zachowawczy i formalny niż w Polsce. Informacje rzadko opatrzone są redakcyjnym komentarzem. Opinie są wyraźnie oddzielone od treści informacyjnej. Kontrolę nad mediami publicznymi sprawują rady nadawcze, w których zasiada ponad 500 członków. Politycy nie mogą stanowić więcej niż 1/3 ich składu.

Media publiczne w Wielkiej Brytanii

Publicznym nadawcą w Wielkiej Brytanii jest BBC (British Broadcasting Corporation), który jest największą tego rodzaju instytucją na świecie. Słynie z rzetelności, profesjonalizmu i wysokiej jakości nadawanych treści, wyznaczając pod tym względem światowe standardy.

Obejmuje stacje telewizyjne i radiowe, które utrzymują się z produkcji programów oraz abonamentu telewizyjnego. Nie emitują reklam. Na zasadach komercyjnych działa natomiast BBC Worldwide - sieć płatnych kanałów telewizyjnych tworzonych na rynki zagraniczne.

Media publiczne w Stanach Zjednoczonych

W Stanach Zjednoczonych również działa publiczny nadawca. To PBS (Public Broadcasting Service, czyli Publiczna Służba Nadawcza). W jej skład wchodzi sieć ponad 350 stacji. Opiera się na zupełnie innym model funkcjonowania niż europejscy nadawcy. Jest organizacją non-profit, utrzymywaną przez Corporation for Public Broadcasting (finansowana ze środków publicznych) i telewizyjne zbiórki pieniędzy.

Bardzo różni się od komercyjnych stacji. Nie ma tu reklam. Nadawane są m.in. programy informacyjne, publicystyczne, dokumentalne i naukowe, a także filmy czy programy dla dzieci (jak "Ulica Sezamkowa”).