Prawna rewolucja nie jest w Polsce możliwa. Oto, dlaczego

Tak media, jak i politycy uwielbiają mocne stwierdzenia. Jakakolwiek zmiana w prawie najlepiej gdyby była rewolucyjna. Nowy pomysł nie powinien rozwijać rozwiązania już istniejącego, lecz je całkowicie przekreślić.

Dlatego wszyscy epatują rewolucyjnością. Sam pisałem o rewolucji w prawie spadkowym. Kolega siedzący przy biurku obok – o rewolucji podatkowej. A koleżanka z naprzeciwka wiele dni spędziła przy temacie rewolucji w wywozie odpadów. Prawda jest zaś taka, że jesteśmy skazani na ewolucję. Niekiedy znaczącą, jak choćby w przypadku planowanej reformy oświaty, ale jednak ewolucję. Rewolucje lepiej pozostawić w historycznych książkach.

Korekta to za mało

Gdy Magdalena Ogórek, kandydatka postkomunistów w ostatnich wyborach prezydenckich, mówiła, że Polsce potrzebna jest prawna rewolucja, to niemal wszyscy łapali się za głowy. Ona chce napisać prawo od nowa - śmiali się. A przecież mówiła tak, bo polityk wie, że wyborcy nie chcą słyszeć oraz czytać o korektach, lecz o zmianie. A najlepiej o zmianie totalnej. Jeśli poprzedni rząd rządził źle, trzeba wszystko odwrócić o 180 stopni.

Jeśli zaufanie do sądów ma mniej niż połowa Polaków (w połowie 2015 r. ok. 30 proc. badanych), trzeba dokonać rewolucji w wymiarze sprawiedliwości. Z tego powodu przed wyborami parlamentarnymi jednym z haseł PiS była konieczność stworzenia m.in. Izby Wyższej Sądu Najwyższego. Kontrolowana przez zwykłych obywateli jednostka mogłaby uchylać orzeczenia prawniczej elity. W sądach potrzebna jest rewolucja. Potrzebne jest uwrażliwienie sędziów na sprawy społeczne. Większy udział obywateli w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości byłoby właśnie taką rewolucją - mówił wówczas prominentny polityk PiS Janusz Wojciechowski, były sędzia. Już po wyborach kierownictwo Ministerstwa Sprawiedliwości przyznało: rewolucji w Sądzie Najwyższym nie będzie. Utworzenie Izby Wyższej nie jest planowane.