Nie żyje powstaniec Sławomir Pocztarski "Bóbr". Weteran miał 89 lat

"Z wielkim, wielkim żalem przekazujemy bardzo smutną informację: zmarł Pan Sławomir Pocztarski ps. Bóbr, Powstaniec Warszawski z Obwodu "Żywiciel", prezes Fundacji Polskiego Państwa Podziemnego, wielki przyjaciel Muzeum Powstania Warszawskiego" - poinformowała na Twitterze muzealna placówka. Fundacja Polskiego Państwa Podziemnego z kolei podała PAP, że weteran zmarł 12 listopada br., a jego pogrzeb planowany jest na 19 listopada.

Sławomir Pocztarski ps. Bóbr - jak czytamy w biogramie Muzeum Powstania Warszawskiego - urodził się 18 maja 1930 r. w Warszawie. W konspiracji był od 1943 r. - w Szarych Szeregach w Hufcu Żoliborz. Był uczestnikiem akcji "Małego Sabotażu", które polegały na tym, że polscy harcerze - z narażeniem życia - ośmieszali zarządzenia okupanta niemieckiego, pisali np. hasła antyhitlerowskie, roznosili ulotki lub malowali na murach kotwicę Polski Walczącej.

W czasie Powstania Warszawskiego służył na Żoliborzu w plutonie 215 w Zgrupowaniu "Żbik" w II Obwodzie "Żywiciel" Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. "Ciężko ranny w sierpniu 1944 - Klasztor Sióstr Zmartwychwstanek" - podaje Muzeum Powstania Warszawskiego. W powstaniu latem 1944 r. brali udział także jego krewni: ojciec Stanisław Pocztarski ps. Zgoda oraz siostra Barbara, która również była łączniczką na Żoliborzu.

Z powstańczej Warszawy wyszedł wraz z ludnością cywilną; przez Wolę wraz z rodziną został skierowany do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121). Następnie został wywieziony na Słowację do pracy przymusowej w zakładzie mechanicznym pod Koszycami.

Po wojnie w wieku 16 lat rozpoczął pracę w Centrali Społem, gdzie przepracował wiele lat począwszy od najniższego stanowiska praktykanta biurowego do wiceprezesa ds. handlu i gastronomii. W biogramie Sławomira Pocztarskiego czytamy również, że pracował w Centrali Pewex na stanowisku naczelnego dyrektora.

Sławomir Pocztarski był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej (Londyn), Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi RP, a także Orderem Uśmiechu na wniosek Dzieci Niewidomych z Lasek "za 30-letnią opiekę i okazywane im serce".