W Brukseli trwa wydzieranie sobie kawałków unijnego tortu. Najlepsze przypadną najsilniejszym. Ci zaś myślą o obronie swoich interesów, nie o Wspólnocie. Francuzi dostaną zapewne komisarza do spraw wspólnego rynku, by łatwiej było im bronić własnego przemysłu. Niemcy – szefa gabinetu przewodniczącego KE, by trzymać rękę na jego kancelarii. Dostaną też zapewne komisarza ds. energii. Przyda się, by wspierać układy z Rosją.

W porównaniu z wyborem prezydenta i ministra spraw zagranicznych UE walka o Komisję jest zażarta. Wtedy jednak chodziło o mglistą przyszłość, teraz o teraźniejszość. Tak przyziemna Unia nie będzie potęgą, nie stanie do rywalizacji z Chinami i USA, a miała szansę.