- W szkole mojego dziecka pozwolono uczniom przyjść tego dnia w przebraniach halloweenowych. Potem dzieci, z pomalowanymi twarzami i w dziwnych strojach, siedziały na religii i słyszały od pani katechetki, że jest to bardzo złe - mówi jedna z matek, której dziecko chodzi do warszawskiej podstawówki. Jak opowiada jej dziecko, katechetka czytała informacje z kartki. Do litanii niebezpiecznych rzeczy, z którymi wiąże się Halloween, doszedł także temat związany z bajką "Hello Kitty". Dzieci dowiedziały się, że literka "o" w słowie Hello zostało dodana dla zmyłki - bo tak naprawdę chodzi o "piekielnego" (hell) kotka. Dowodem tego ma być brak ust - bajkowy zwierzak ma jedynie oczy i nos.
Na pytanie jednego z uczniów, skąd takie informacje, katechetka nie umiała jednak odpowiedzieć. - Dyskusji nie było. Dzieci jednak były po tej lekcji zdezorientowane - mówi rodzic.
Przedstawiciele Kościoła katolickiego powtarzają, że tradycja, która staje się coraz modniejsza w Polsce, przez religię jest oceniana negatywnie. W komunikacie m.in. na stronie archidiecezji Gdańskiej widnieje stanowisko Kościoła wobec obchodów "święta Halloween". - Jego korzenie sięgają pogańskich obchodów święta duchów i celtyckiego boga śmierci. Autor "Biblii Szatana" i twórca współczesnego satanizmu Anton Lavey stwierdził, iż noc z 31 października na 1 listopada jest największym świętem lucyferycznym. A kroniki policyjne potwierdzają wzmożoną liczbę aktów przemocy o charakterze okultystycznym, nasilających się w tym właśnie czasie. Kościół ostrzega przed angażowaniem się w jakiekolwiek formy okultyzmu i magii – informuje arcybiskup Leszek Głódź. I dlatego, jak dodaje, przyzwalanie dzieciom, młodzieży i części dorosłych na praktyki okultystyczne, choćby pod pozorem zabawy ("przekupywanie duchów") należy w świetle powyższych faktów uznać za niezgodne z nauką Kościoła.
- Rozumiem, że taka jest wykładnia Kościoła, ale to stanowisko stoi w sprzeczności choćby z tym, co proponuje m.in. szkoła. Powinno to być tak wytłumaczone, aby dzieci nie czuły się zagubione w odbieraniu sprzecznych informacji i sygnałów - mówi matka.
Irlandzka legenda mówi, że Jack oszukał diabła zachowując swoją duszę. Kiedy Jack umarł nie mógł pójść do nieba z powodu swoich kontaktów z diabłem.
Z tego samego powodu nie miał wstępu do piekła. Zawróciwszy go do ciemności, diabeł rzucił mu palący węgiel jako światło, który Jack włożył do rzepy, którą jadł.
Podobno włóczy się on teraz po ziemi ze swoim lampionem (stąd nazwa Jack-O'Lantem) szukając miejsca na spoczynek. Inne religie zastępują rzepę czymś innym,
ale wszyscy posługują się świeczką jako symbolem ognistego węgla z piekła. Do dzisiaj w wielu miejscach Anglii i Ameryce Pn. świeczka w pampkinie z wyrzeźbioną
twarzą ma odstraszyć duchy i czarownice. Kiedy Druidzi brali członka rodziny, aby złożyć go w ofierze dla Samhain, zostawiali na schodach domostwa pampkina.
Reprezentował on ofiarowaną osobę i gwarantował, że nikt inny nie będzie zabrany w tym roku. Legenda, zabobon, starożytna historia?
Tak, ale wszystkie wywodzą się ze zła i są podtrzymywane przez tradycję Halloween.
- Dzień dobry, zapraszam pana, oprowadzę po naszym piekle. Tutaj są sypialnie, tu natryski, sauna, solarium, jakuzzi, można korzystać do woli.
Ateista zdziwiony, nie wie, o co chodzi.
Wchodzą do następnego pomieszczenia. Długi stół, najlepsze alkohole, fura żarcia, chętne dziwki się kręcą, ludzie balują...
Ateista czuje, że musi być jakiś hak.
Następne pomieszczenie - biblioteka ze wszystkimi książkami, jakie na świecie wydano, diabły pilnują ciszy, ludzie w skupieniu czytają.
Ateista nie wie, o co chodzi.
Kolejny lokal - kotły, ludzie w smole się prażą, nieludzkie wycie, diabły widłami popychają tych, którzy chcą uciec.
Ateista nie wytrzymał:
- Panie Diable, ale o co chodzi, tu impreza, tu czytelnia, a tu kotły, smoła...
- A nie, na tych niech pan nie zwraca uwagi, to katolicy, jak wymyślili, tak mają.