Papież Franciszek podkreślił, że mówiąc o tym, iż Bóg zawierzył kobiecie człowieka, Jan Paweł II miał na myśli przede wszystkim macierzyństwo. Wiele rzeczy może się zmienić i zmieniło się w wyniku ewolucji kulturowej i społecznej, pozostaje jednak fakt, że to kobieta zachodzi w ciążę, nosi w swym łonie i rodzi dzieci ludzi - powiedział papież. Franciszek skrytykował tendencję do spychania kobiety matki na margines, zarówno w społeczeństwie, jak i w Kościele.
Cierpię, gdy widzę w Kościele i w niektórych organizacjach kościelnych, że rola posługi kobiety przesuwa się ku poddaństwu. Franciszek stwierdził, że dzieje się tak, ponieważ nie bardzo wiadomo, co kobieta ma robić w Kościele i powtórzył, że sprawa ta leży mu bardzo na sercu.
Papież Franciszek przyjął na audiencji w Watykanie uczestników międzynarodowego kongresu zorganizowanego przez Papieską Radę do Spraw Świeckich. Biorą w nim udział przedstawiciele 25 krajów, m.in. teolodzy, dziennikarze, lekarze, historycy i wychowawcy. Spotkanie przebiegało pod hasłem: ,,Bóg zawierza człowieka kobiecie".
Komentarze(23)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarszeHej, zaraz opowiem to memu mezowi!!!
Religia (wierzenia) przyszła ze "wschodu" z 3-trzema "królami" (Melchior, Baltazar,Kacper,itd...).
Jest to "religia" aby "pokanać" Rzymian (cesarstwo).
Każda "religia",- pokona "ustrój" polityczny.
Jest to "religia" (wierzenia) - "buddyjskie")).
"Przefarbowane" dla PO(srańców) z "unii" i "żydóów" z pod znaku "Jahwe".
Żydzi "przejęłi" opowiadania bajek z "1001 i jednej nocy" i stworzyli "religię" (Mojżesz).
"Filozofy" do "dzieła" PO(srańce).
"Czy powierzenie zwierzchnictwa mężczyznom nie poniża kobiet?
Podleganie czyjemuś zwierzchnictwu samo w sobie nie jest poniżające. Sprawowanie zwierzchnictwa służy zachowaniu porządku, a Jehowa „nie jest Bogiem nieporządku, lecz pokoju” (1 Kor. 14:33). Jezus Chrystus podlega zwierzchnictwu Jehowy Boga i jest to dla niego źródłem wielkiej satysfakcji (Jana 5:19, 20; 8:29; 1 Kor. 15:27, 28).
Również mężczyźnie powierzono warunkowe zwierzchnictwo, zwłaszcza w rodzinie i w zborze chrześcijańskim. Nie otrzymał on od Boga absolutnej władzy nad kobietą; za sposób sprawowania tego zwierzchnictwa odpowiada przed swą głową, Jezusem Chrystusem, oraz przed Bogiem (1 Kor. 11:3). Ponadto mężom nakazano „miłować swe żony, jak własne ciała” oraz ‛darzyć je szacunkiem’ (Efez. 5:28; 1 Piotra 3:7). W utworzonej przez Boga instytucji małżeństwa potrzeby seksualne męża nie są ważniejsze niż potrzeby seksualne żony (1 Kor. 7:3, 4). Z biblijnego opisu dzielnej żony wyraźnie wynika, jak cenna jest jej rola w rodzinie i społeczeństwie. Ma ona szerokie pole do przejawiania inicjatywy, a jednocześnie ceni zwierzchnictwo męża (Prz. 31:10-31). Biblia każe dzieciom czcić nie tylko ojca, lecz także matkę (Efez. 6:1-3). Przywiązuje też szczególną wagę do zaspokajania potrzeb wdów (Jak. 1:27). Tak więc wśród prawdziwych chrześcijan kobiety naprawdę mogą czuć się bezpieczne; każda jest ceniona i może znajdować zadowolenie w tym, co robi.
Godność roli kobiety w porządku Bożym podkreśla jeszcze okoliczność, że Jehowa mówi o swej organizacji lojalnych stworzeń duchowych jako o kobiecie, jako o swej żonie i matce swoich synów (Obj. 12:1; Gal. 4:26). Poza tym namaszczony duchem zbór Jezusa Chrystusa nazwano jego oblubienicą (Obj. 19:7; 21:2, 9). A patrząc z duchowego punktu widzenia, wśród powołanych do udziału razem z Chrystusem w niebiańskim Królestwie nie ma żadnej różnicy między mężczyznami a kobietami (Gal. 3:26-28).
Według Biblii nadzór nad zborem chrzescijanskim jest powierzany mężczyznom. Wszystkich 12 apostołów Jezusa Chrystusa było mężczyznami. Również później nadzorcami i sługami pomocniczymi w zborach chrześcijańskich mianowano mężczyzn (Mat. 10:1-4; 1 Tym. 3:2, 12). Kobietom udzielono rady, żeby na zebraniach zborowych ‛uczyły się w milczeniu, z pełną uległością’, bez zadawania pytań, które mogłyby być wyzwaniem dla mężczyzn w zborze. W czasie takich zebrań kobiety mają ‛nie mówić’, jeśliby swymi wypowiedziami zdradzały brak podporządkowania (1 Tym. 2:11, 12; 1 Kor. 14:33, 34). Chociaż więc kobiety wnoszą cenny wkład do działalności zborowej, to nie są upoważnione do przewodniczenia ani do wysuwania się na czoło przez udzielanie wskazówek w zborze w obecności wykwalifikowanych mężczyzn..."
~Oto madrosci Biblijne ktorych was KrK nie uczy.
Kobieta Ciebie (urodziła) "powiła" MA(tołku).
Niczego Ciebie nie nauczyła PO(srańcu).
Mądrzejsza od Twojego "boga" (wszechmogącego).
~do:żart
Wymyśl lepszy "nick" PO(srańcu).
Nie zabieraj "głosu" MA(tołku).
Pytaj się Ojca,Matki,sąsiadki o "wykształcenie"- "głąbie" kapuściany.
Idz spać-"dobranocka" się "skończyła.
Wystarczy przeczytać
Jreśli ktoś chce od tego coś odjkąć albo dołożyć niech pisze Nowy Testament
i to od samiusieńkiego początku.
MiRy
~do.żart
On wie kim jesteś TY "zapszańcu" (Judaszu).
Pozyjemy, dożyjemu, obejrzymy- "cuda" na "firmamencie" (na "niebiosach").
Dużo kobiet lubi się kręcić wokół księży (ocierać się wokół nich), bo uznają ich za kogoś nadzwyczajnego, lepszego niż inżyniera lub lekarza i oczywiście o kilka klas lepszego niż ich własny mąż. Wielu księży nie lubi takich kobiet ponieważ nie lubią ich natręctwa.
Dawniej kobiety w kościele zajmowały się tylko praniem bielizny liturgicznej, haftowaniem ornatów, układaniem kwiatów na ołtarzach, oraz sprzątaniem kościoła. Właściwie to w Piśmie Świętym nie zdefiniowano co kobieta powinna robić w instytucji kościelnej.
W islamie kobiety bardzo rzadko (kilka razy do roku) przychodzą do meczetu, bo to mężczyzna powinien do meczetu chodzić nawet 5 razy dziennie na modlitwę ( jak meczet jest blisko), natomiast kobiety mają inne zadanie (wychowanie dzieci) i tym powinny się zajmować, a nie tracić czas na wędrówki do meczetu. Nie słyszy się by jakaś kobieta chciała być mułłą.
U nas kościoły są pełne kobiet, kiedy tylko są jakiekolwiek nabożeństwa, chociaż księża woleliby by kościoły były pełne mężczyzn, tylko że mężczyźni nie lubią tak często chodzić do kościoła tak jak "latają" kobiety, a niektóre latają do kościoła bez pojęcia po kilka razy dziennie. W tej sytuacji księża nie czują się dobrze otoczeni przez kobiety. Często księża są przez kobiety oplotkowywane (jak się ubiera, co robi, jaki ma samochód , umeblowanie, jak się zachowuje, jakie nauki mówi, czy są prowadzone zajęcia dla dzieci, młodzieży, ministrantów, chór, na co parafia wydaje pieniądze i inne), opowiadane są różne bajki wyssane z palca. Wcale to nie jest dobre ani dla księży ani dla parafii. Te sensacje powtarzane są z ust do ust i docierają nie tylko do kurii biskupiej ale i do centrali w Warszawie, a często to są kompletne idiotyzmy. Dlatego kobiety nie powinny się angażować w jakąkolwiek działalność kościelną bo stają się przedmiotem plotek, a tak naprawdę to wcale nie są księżom potrzebne i mogą stać się dla parafian przedmiotem zgorszenia i różnych domysłów oraz niezdrowych wyobrażeń.