Ingres, czyli pierwsze oficjalne wejście biskupa do jego kościoła katedralnego, rozpoczęła procesja z domu arcybiskupów do drzwi archikatedry łódzkiej. W świątyni zebrani wysłuchali słów poprzednika nowego metropolity, abpa Władysława Ziółka, który kierował łódzkim kościołem ponad 26 lat, ale przeszedł na emeryturę. Ziółek podkreślił, że zmiana na stanowisku metropolity oznacza, że budowanie łódzkiego kościoła trwa nadal. Dodał, że jego następca będzie ożywiał nadzieję w tych, którzy zostali powierzeni jego trosce pasterskiej. Niech będzie pośród tego Kościoła czujnym strażnikiem, odważnym prorokiem, wiarygodnym świadkiem i wiernym sługą Chrystusa - powiedział Ziółek.
Następnie nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore odczytał nominacyjną bullę papieża Benedykta XVI, który 11 lipca ustanowił abpa Marka Jędraszewskiego arcybiskupem metropolitą łódzkim. W szczególny sposób zatroskani jesteśmy o rozwój duchowy umiłowanej owczarni Kościoła łódzkiego, której, po rezygnacji złożonej przez jej gorliwego Pasterza, czcigodnego brata Władysława Ziółka, pragniemy nadać nowego Biskupa. Ty właśnie, czcigodny bracie, wydajesz się być godnym i odpowiednim do objęcia tego urzędu - napisał w bulli nominacyjnej Benedykt XVI.
Po odczytaniu bulla została przekazana arcybiskupowi Jędraszewskiemu. Chwilę później nuncjusz Migliore odebrał od arcybiskupa Ziółka pastorał, symbol władzy nad kościołem łódzkim, i również przekazał go nowemu metropolicie, którego wprowadził na katedrę biskupią. Do katedry podchodzili później przedstawiciele duchowieństwa, zakonów i wiernych archidiecezji, składając tzw. homagium, czyli wyrazy szacunku i czci oraz uznania nowego metropolity za "swojego Pasterza". Po zakończeniu tej części uroczystości odprawiona została msza św., której przewodniczył abp Jędraszewski. W homilii mówił on m.in. o tym, że choć nie zrozumie się Polski bez chrześcijaństwa a człowiek nie może zrozumieć siebie bez Chrystusa, to kultura zachodnia, zwłaszcza europejska, staje się coraz bardziej chrystofobiczna.
Nurt tzw. życia świeckiego zaczyna otwarcie, niekiedy wręcz agresywnie zwracać się przeciwko nurtowi życia duchowego, usiłując sprowadzić go, do wstydliwie skrywanej prywatności. Dozwolone jest propagowanie każdego światopoglądu, natomiast chrześcijaństwo usiłuje się za wszelką cenę wyprzeć z przestrzeni publicznej - mówił Jędraszewski. Zapewnił jednak, że mimo tych tendencji i widocznego kryzysu wiary wraz ze wszystkimi wiernymi kościoła łódzkiego będzie chciał jeszcze bardziej poznać Chrystusa, angażując się w budowanie Jego Królestwa.
Abp Marek Jędraszewski urodził się 24 lipca 1949 r. Studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. 24 maja 1973 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Antoniego Baraniaka. W latach 1973-1975 był wikariuszem w parafii pw. św. Marcina w Odolanowie k. Ostrowa Wlkp. W roku 1975 abp Antoni Baraniak skierował go na studia specjalistyczne, które odbył na Wydziale Filozofii Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie. W czerwcu 1977 roku uzyskał licencjat z filozofii, natomiast 20 grudnia 1979 roku obronił pracę doktorską.
Po powrocie do Polski w latach 1980-1996 był adiunktem na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Jednocześnie, w latach 1980-1987, był prefektem Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. W latach 1987-1996 pracował w "Przewodniku Katolickim", w którym od 1990 r. był redaktorem naczelnym. W roku 1991 habilitował się na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W roku 1996 otrzymał nominację arcybiskupa Juliusza Paetza na wikariusza biskupiego ds. nauki i kultury w Archidiecezji Poznańskiej oraz na przewodniczącego Wydziału Duszpasterstwa Akademickiego w Kurii Arcybiskupiej w Poznaniu.
284. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski obradujące w Rzeszowie w dniach 13-14 września 1996 roku powołało go na konsultora Komisji Nauki Wiary Episkopatu Polski. W tym samym też czasie został mianowany visiting professor Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. 17 maja 1997 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej. Święcenia biskupie otrzymał z rąk arcybiskupa Juliusza Paetza 29 czerwca 1997 r. w Poznaniu. W związku z powstaniem Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 26 listopada 1998 roku otrzymał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego UAM, a 7 grudnia tegoż roku nominację na kierownika Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym UAM. 2 stycznia 2002 r. otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych.
320. Zebranie Plenarne KEP obradujące na Jasnej Górze w dniu 28 listopada 2002 r. powołało go na delegata KEP ds. Duszpasterstwa Akademickiego.