Kary więzienia dla b. policjantów za bezprawne użycie paralizatora. "W obu przypadkach spełniona definicja tortur"

Dwóch innych b. funkcjonariuszy, Piotra D. i Łukasza U., sąd skazał na kary po roku więzienia za przyzwolenie na znęcanie się nad zatrzymaną osobą.

Wobec Marcina G. sąd orzekł zakaz wykonywania zawodu policjanta na sześć lat, zaś wobec Piotra D. i Łukasza U. – po cztery lata. Marcin G. ma zapłacić poszkodowanym osobom łącznie 50 tys. zł tytułem nawiązki, zaś Piotr D. i Łukasz U. – po 5 tys. zł. Wyrok nie jest prawomocny.

Sąd uznał za udowodnione, że w czerwcu ubiegłego roku, funkcjonariusz III komisariatu lubelskiej policji, 41-letni Marcin G., kilkakrotnie raził nielegalnie posiadanym paralizatorem dwie osoby zatrzymane do wytrzeźwienia podczas Nocy Kultury. Oskarżony raził ich paralizatorem w genitalia.

Przy rażeniu paralizatorem jednego z zatrzymanych byli obecni dwaj inni funkcjonariusze z tego samego komisariatu, 38-letni Piotr D. oraz 36-letni Łukasz U. Nie przeszkodzili w znęcaniu się nad poszkodowanym – uznał sąd.

Uzasadniając orzeczenie sędzia Jarosław Dul podkreślił, że dowodem wyjściowym dla ustalenia winy oskarżonych była obdukcja lekarska jednego z oskarżonych, obywatela Francji, 30-letniego Igora C. Lekarz stwierdził w niej istnienie ran, które mogły być skutkiem użycia paralizatora. To ten pokrzywdzony złożył skargę na policję.

Igor C. zeznawał, że zatrzymany został przez policjantów, po tym jak pijany wracał taksówką do hotelu, ale nie umiał tam trafić i nie miał pieniędzy, żeby zapłacić za kurs. Policjanci zabrali Francuza do radiowozu, założyli mu kajdanki i zawieźli go do izby wytrzeźwień. Na parkingu przed izbą wytrzeźwień funkcjonariusze pytali go o personalia, ponieważ nie miał przy sobie dokumentów. Nie umiał podać numeru PESEL, źle podał datę urodzenia, mówił w różnych językach. Wtedy doszło do kilkukrotnego rażenia go paralizatorem, w genitalia, udo, klatkę piersiową.

Drugi z pokrzywdzonych, 24-letni student Rafał K., nie zgłosił początkowo skargi, jedynie opowiedział najbliższym o tym, jak potraktowała go policja. Zatrzymany został tej samej nocy. Był z dziewczyną i kolegą. W restauracji doszło do bójki. Rafała K. ktoś pobił, jak się potem okazało, doznał złamania szczęki. Szarpał się z policjantami. Funkcjonariusze przewrócili go, założyli mu kajdanki i zabrali do radiowozu. W radiowozie użyli wobec niego gazu łzawiącego. Gdy wprowadzili go do izby wytrzeźwień, nic nie widział, nie mógł otworzyć oczu. Tam ktoś kilkukrotnie poraził go paralizatorem, w klatkę piersiową i genitalia.

Rafała K. odnalazł prokurator już po rozpoczęciu śledztwa. Pokrzywdzony wyjaśniał na sali sądowej, że nie wierzył w możliwość ukarania winnych.

U oskarżonego Marcina G. w szafce na komisariacie znaleziono prywatną latarkę z paralizatorem, taką samą, jaką miał on przy sobie w Noc Kultury w izbie wytrzeźwień, co zarejestrował monitoring.

Jedna z pracownic izby wytrzeźwień, która zeznawały przed sądem potwierdziła, że Marcin G. raził zatrzymanego Rafała K. paralizatorem w jądra, wskazała na sali sądowej funkcjonariusza. Jej zeznania potwierdziła inna pracownica izby wytrzeźwień. Pozostali pracownicy, obecni tej nocy w izbie wytrzeźwień, zeznawali, że niczego szczególnego nie zapamiętali.

Sędzia Dul podkreślił, że świadek, mimo okazywanego w sądzie lęku i zdenerwowania, zdecydowała się zeznawać odmiennie niż większość jej kolegów w z pracy. - Opowiedziała publicznie o tym, że policjant, którego nie znała, poraził paralizatorem poszkodowanego, który był dla niej osobą obcą. To znaczy, że tej nocy widziała coś wstrząsającego i niezgodnego z jej sumieniem – powiedział sędzia.

Sąd uznał, Marcin G. raził paralizatorem Rafała K., w izbie wytrzeźwień, natomiast Igora C. – w radiowozie przed izbą. W radiowozie byli obecni przy tym dwaj pozostali oskarżeni, którzy zatrzymali Francuza.

Według sądu doszło do znęcania się przez policjanta nad osobami pozbawionymi wolności. - Użycie paralizatora w obu przypadkach spełnia definicje tortur – powiedział sędzia Dul.

Rażenie paralizatorem w genitalia osoby, która nie ma swobody ruchu, jest działaniem drastycznym – dodał sędzia.

Policjanci, którzy stoją na straży prawa, są szczególnie zobowiązani do jego przestrzegania. Przemoc została zastosowana wobec dwóch młodych ludzi, którzy nie popełnili żadnych poważnych przestępstw, ale zostali doprowadzeni do izby wytrzeźwień, a więc – przynajmniej w teorii - jedynie w celu zapewnienia im bezpieczeństwa – podkreślił sędzia uzasadniając wymiar kary.

Wyrok nie jest prawomocny.

Wszyscy trzej oskarżeni zostali usunięci z policji.