Informację o nowych wytycznych prokuratora generalnego Adama Bodnara dla prokuratorów pojawiły się na stronach Prokuratury Krajowej. "Wytyczne są jedną z form zarządzania prokuraturą przez Prokuratora Generalnego, ich celem jest zapewnienie prawidłowego wykonywania ustawowych obowiązków, a także oddziaływanie na podnoszenie poziomu pracy prokuratorów. Z istoty nie zmieniają obowiązującego prawa, pełnią funkcję pomocniczą w pracy prokuratora" - przypomniała w komunikacie rzeczniczka PG prok. Anna Adamiak.
Sprawy związane z odmową aborcji. Wytyczne
Celem wytycznych jest "ujednolicenie standardów prowadzenia postępowań przygotowawczych" w sprawach związanych z odmową dokonania aborcji. "Zostały one opracowane przez Zespół prokuratorów, który przeprowadził badania aktowe 590 postępowań przygotowawczych prowadzonych w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2023 r. w prokuraturach rejonowych i okręgowych, zakończonych decyzjami merytorycznymi" - dodano.
Obecnie prokuratura jest zobowiązana do ścigania przestępstw z art. 152 Kodeksu karnego, mówiącego o odpowiedzialności karnej za dokonanie aborcji lub pomoc przy niej, także za zgodą kobiety, w sytuacjach niespełniających przesłanki dopuszczalności aborcji (wg ustawy z 1993 r. są to: zagrożenie życia lub zdrowia ciężarnej, nieodwracalne ciężkie uszkodzenie płodu oraz ciąża pochodząca z czynu zabronionego).
"Najwyższy poziomu rzetelności i profesjonalizmu"
"Zamieszczone w Wytycznych wskazówki metodyczne uwzględniają to, że prowadzone postępowania wkraczają w najbardziej intymną sferę życia kobiet oraz ingerują w ich prawa i wolności. Powinno to skłaniać prokuratora do zachowania najwyższego poziomu rzetelności i profesjonalizmu w podejmowanych czynnościach procesowych. Dokonanie czynności przesłuchania kobiety, która wyraziła zgodę na aborcję, powinno być przeprowadzone z poszanowaniem jej godności. Nie może prowadzić do jej wiktymizacji" - czytamy.
"Prokurator Generalny zwraca uwagę, że przestępstwo z art. 152 par. 2 kk ma charakter formalny, co powoduje, że o jego popełnieniu decyduje udzielenie pomocy kobiecie ciężarnej do przerwania ciąży z naruszeniem przepisów lub nakłanianie jej do tego. Prokurator musi więc ustalić, że doszło do wyczerpania znamion tego czynu wobec konkretnej, możliwej do identyfikacji kobiety, bez względu na to, czy do przerwania ciąży doszło. Ustalenie, że doszło do upublicznienia abstrakcyjnej informacji o możliwości przerywania ciąży nie powoduje odpowiedzialności karnej" - zaznaczono w komunikacie prokuratury.
Skutki odmowy aborcji u kobiet
Jak wskazano, dokonując oceny prawnokarnej odmowy przeprowadzenia legalnej aborcji przez personel medyczny, prokurator "jest zobowiązany ustalić, czy odmowa ta wywołała u kobiety ciężarnej skutki z art. 155 kk – śmierć, art. 156 kk – ciężki uszczerbek na zdrowiu, art. 157 kk – średni i lekki uszczerbek na zdrowiu, art. 160 kk – narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia". "Jest to o tyle istotne, że sama odmowa nie stanowi przestępstwa" - podkreślono.
"W sprawach o odmowę przeprowadzenia aborcji przez personel medyczny, wywołującą u kobiety ciężarnej skutki z art. 155-157 kk i art. 160 kk, prokurator powinien rozważyć poinformowanie o postępowaniu właściwego Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. W postępowaniach, których przedmiotem jest odmowa legalnej aborcji, prokurator powinien powiadomić również Rzecznika Praw Pacjenta i właściwy miejscowo Oddział NFZ, z którym dana placówka medyczna zawarła umowę na udzielanie świadczeń w zakresie ginekologii i położnictwa" - wskazuje prokuratura.
W komunikacie podkreślono, że wytyczne odnoszą się do wszystkich etapów postępowania przygotowawczego - wszczęcia postępowania, czynności dowodowych, rozstrzygnięć merytorycznych, a w razie skierowania aktu oskarżenia - postępowania przed sądem. "Obejmują swoim zakresem również zagadnienia dotyczące odpowiedzialności za pomoc w przerwaniu ciąży za granicą oraz za pomoc udzieloną za granicą" - zaznacza prokuratura.
Przerywanie ciąży w Polsce
Do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 2020 r. przerywanie ciąży w Polsce było możliwe w trzech przypadkach: gdy ciąża zagraża życiu lub zdrowiu kobiety, gdy powstała w wyniku czynu zabronionego (np. gwałtu lub kazirodztwa) albo istniało uzasadnione podejrzenie ciężkich i nieodwracalnych wad płodu. W październiku 2020 roku TK zakwestionował trzecią z tych przesłanek.