Subskrybuj nas na Youtube
Prezydent deklarował chęć pośmiertnego nadania najwyższego polskiego odznaczenia byłemu działaczowi opozycji demokratycznej w PRL podczas zaplanowanych na jutro uroczystości pogrzebowych – dowiedziało się nieoficjalnie RMF FM.
Część działaczy z czasów opozycji oczekiwała uznania zasług Jana Lityńskiego przez nadanie najwyższego odznaczenia - Orderu Orła Białego. Mogłoby to nastąpić podczas jutrzejszych uroczystości pogrzebowych, jednak do przyznania orderu nie dojdzie.
Powodem jest sprzeciw, jaki wśród bliskich zmarłego wywołało przyjmowanie odznaczenia z rąk Andrzeja Dudy.
Śmierć Lityńskiego
Były działacz opozycji w PRL utonął 21 lutego w Narwi w okolicach Pułtuska, próbując ratować psa, pod którym załamał się lód. Jego ciało odnaleziono w ubiegłą sobotę 200 metrów od miejsca, w którym złamał się lód; było uwięzione między korzeniami drzew na głębokości około 5 metrów.
"Janek Lityński zostanie pochowany obok J. Kuronia, B. Geremka i H. Wujca na Cm. Wojskowym w środę ok. godz. 15:30. Wcześniej, o 13:00 Msza św. w Kościele Środowisk Twórczych przy pl. Teatralnym. Będzie nagłośnienie na zewnątrz a poza tym transmisja na kanale YouTube kościoła" - przekazał na Twitterze Smolar.
Ks. Andrzej Luter napisał na Facebooku, że pogrzeb organizowany jest przy wsparciu Miasta Stołecznego Warszawy.
Jan Lityński urodził się w 1946 r. Był organizatorem i uczestnikiem studenckich wystąpień w marcu 1968 r., za co został skazany na 2,5 roku więzienia. Pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy.
W 1976 r. był współzałożycielem "Biuletynu Informacyjnego", pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. Był wielokrotnie aresztowany. W 1977 r. był współredaktorem "Robotnika", niezależnego pisma na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Należał do KSS "KOR", był współpracownikiem Biura Interwencyjnego KSS "KOR" i "Krytyki" (członek redakcji).
W 1980 r. doradca władz NSZZ "Solidarność". Był autorem uchwalonego przez I Zjazd "Solidarności" Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. W 1981 r. w stanie wojennym był internowany, a następnie aresztowany. Po ucieczce z przepustki z więzienia od 1984 r. w solidarnościowym podziemiu, członek Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ "S", Region Mazowsze. W 1989 r. uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Wybrany do Sejmu RP w 1989 z woj. wałbrzyskiego.
W latach 1989-2001 był posłem na Sejm, m.in. przewodniczącym Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych. Od 1990 r. w ROAD, następnie w UD i UW (wiceprzewodniczący). W latach 2008-2010 doradca PLL LOT do spraw społecznych, mediator sporów. W latach 2010–2015 był doradcą prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. kontaktów z partiami i środowiskami politycznymi.
Odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą. (PAP)
Autorka: Katarzyna Krzykowska
ksi/ robs/