Ryszard Kukliński - płk Sztabu Generalnego LWP. Na początku lat 70. nawiązał współpracę z CIA. Jak mówił, uczynił to z pobudek antykomunistycznych oraz w poczuciu zagrożenia, że w przypadku wojny atomowej Polska padnie ofiarą ataku jądrowego Zachodu, gdy będą przez nią przechodzić gigantyczne siły tzw. II rzutu
strategicznego Armii Czerwonej. Przekazał USA 35 tys. stron tajnych dokumentów Układu Warszawskiego oraz plany wprowadzenia w PRL stanu wojennego. Zagrożony zdemaskowaniem, w listopadzie 1981 r. potajemnie ewakuowany z Polski. W 1984 r. skazany zaocznie za zdradę i dezercję na śmierć przez sąd PRL. Śledztwo wobec niego umorzono dopiero jesienią 1997 r. z powodu "działania w stanie wyższej konieczności". Zmarł w USA pochowany na warszawskich Powązkach.


Marian Zacharski - agent wywiadu PRL, skazany w 1981 r. w USA na dożywocie za wykradzenie tajemnic przemysłu zbrojeniowego, m.in. systemów radarowych i antyrakiety "Patriot" (trafiły one do ZSRR). W 1985 r. wymieniony na 25 zdemaskowanych szpiegów z NATO (m.in. "szablistę wszech czasów" Jerzego Pawłowskiego, który odmówił wtedy wyjazdu na Zachód i został ułaskawiony przez władze PRL). Ścigany listem gończym w Polsce. Prokuratura zarzuca mu przekręty finansowe w okresie, kiedy był szefem "Pewexu".

Harold Kim Philby - podwójny agent; oficer brytyjskiego wywiadu i zarazem najsłynniejszy agent sowiecki na Zachodzie w okresie "zimnej wojny". Absolwent Cambridge. Zwerbowany w latach 30. przez sowiecki wywiad. W czasie II wojny światowej trafił do brytyjskiego wywiadu MI - 6, gdzie z czasem został szefem sekcji osłaniającej tajne służby Wielkiej Brytanii. Posądzany przez część historyków o związki ze śmiercią gen. Władysława Sikorskiego w 1943 r. (był wtedy w Giblartarze). Demaskował dla ZSRR brytyjskich agentów w Europie Wschodniej, m.in. w Polsce. Jako oficer łącznikowy z CIA w Waszyngtonie pod koniec lat 40. udaremniał operacje wywiadowcze Zachodu wobec państw komunistycznych. W 1963 r. uciekł do ZSRR, gdzie został generałem KGB. Zmarł w 1988 r.

Guenther Guillaume - zwany również "królem" STASI. Wysłany do RFN w latach 50. zdobył zaufanie Willego Brandta - najpierw burmistrza Berlina Zachodniego, a potem kanclerza Niemiec - którego był sekretarzem. Został zdemaskowany w 1974 r., w wyniku czego Brandt ustąpił z funkcji kanclerza.







Julius i Ethel Rosenbergowie - amerykańskie małżeństwo, związane z partią komunistyczną USA. Za przekazanie tajemnicy amerykańskiej broni atomowej ZSRR zostali skazani na śmierć w słynnym procesie z lat 1951-1953. Stał się on pretekstem do jednej z większych ogólnoświatowych komunistycznych kampanii propagandowych pod hasłem "obrony niewinnie skazanych". W 1995 r. CIA ujawniła meldunki sowieckiego wywiadu nt. roli Rosenbergów, a w 1997 r. dawny oficer tego wywiadu Aleksander Feklisow przyznał, że Julius Rosenberg był jego agentem. Oboje byli jednak tylko pośrednikami w przekazywaniu tajemnic same informacje nt. bomby przekazywał im komunistyczny emigrant z Niemiec fizyk Klaus Fuchs, który uczestniczył w pracach nad projektem "Manhattan" i został zdemaskowany w 1950 r. Po 9 latach więzienia wyjechał do NRD, gdzie zmarł w latach 80.

Richard Sorge - niemiecki komunista. W latach 20. był szefem sowieckiego wywiadu wojskowego w Chinach. W latach 30. "pod przykryciem" niemieckiego dziennikarza i lojalnego członka NSDAP został szefem siatki wywiadowczej w Japonii. Zdobył zaufanie wysokich urzędników japońskich oraz niemieckiego ambasadora, dzięki czemu zdobył m.in. informację o niemal dokładnej dacie hitlerowskiego ataku na ZSRR (Stalin temu nie uwierzył). Potem uzyskał bezcenną informację, że Japonia nie zaatakuje ZSRR, lecz skieruje agresję na Azję Południowo-Wschodnią. W to Stalin już uwierzył i wycofał z Dalekiego Wschodu tzw. dywizje syberyjskie, które uratowały Moskwę przed zdobyciem przez Wehrmacht. Aresztowany w 1941 r., został stracony przez Japończyków 7 listopada 1944 r. - w rocznicę rewolucji bolszewickiej w Rosji.



Mata Hari (Margaretha Geertruda Zelle) - holenderska tancerka, najsłynniejszy "agent w spódnicy". Jako tancerka w Paryżu, w 1907 r. nawiązała kontakt z wywiadem niemieckim. Podczas I wojny światowej przekazywała mu wojskowe sekrety aliantów, zdobywane od wysoko postawionych oficerów, którzy byli jej kochankami. Zdemaskowana i skazana na śmierć przez Francuzów w 1917 r. Według romantycznej legendy, miała jako niewinna ofiara stać się przedmiotem zemsty upokorzonego kochanka.