Zgodnie z rozporządzeniem prezydenta kontrasygnowanym przez premiera Mateusza Morawieckiego żałoba obowiązywała od godz. 17 w piątek. W tym momencie w Gdańsku trumna z ciałem Pawła Adamowicza została wyprowadzona z Europejskiego Centrum Solidarności, gdzie wystawiona była od czwartku. Następnie trumna została przeniesiona do gdańskiej Bazyliki Mariackiej, gdzie w sobotę po południu został pochowany Paweł Adamowicz. Urnę z prochami zamordowanego prezydenta Gdańska złożono w kaplicy św. Marcina.

Reklama

W niedzielę wieczorem Paweł Adamowicz został zaatakowany nożem w Gdańsku przez 27-letniego Stefana W. Do zdarzenia doszło na scenie podczas finału WOŚP. Prezydenta Gdańska przewieziono do Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku, gdzie w poniedziałek po południu zmarł. Adamowicz miał 53 lata, prezydentem Gdańska był od 20 lat. W samorządzie gdańskim zasiadał od początku jego powstania tj. od 1990 r.; w latach 1994-98 był przewodniczącym Rady Miasta Gdańska.

Podstawą prawną wprowadzenia żałoby narodowej jest ustawa o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych. Zgodnie z nią żałobę narodową może wprowadzić prezydent w drodze rozporządzenia. Rozporządzenie w szczególności powinno określać przyczyny wprowadzenia oraz czas trwania żałoby narodowej, uwzględniając uwarunkowania kulturowe i historyczne oraz przyjęte w tym zakresie zwyczaje. W czasie żałoby narodowej flagi państwowe na gmachach publicznych zostają opuszczone do połowy masztu i przepasane kirem; odwoływane są imprezy masowe, rozrywkowe, koncerty i imprezy sportowe.